|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر عشق عمیق و درد و رنج ناشی از آن هستند. شاعر می‌گوید از ابتدا عاشق و دچار حالاتی همچون شیدایی و خرابی بوده و به جستجوی حقیقت و حق آمده است. او به تصویر احوال خود در مواجهه با غم و اندوه معشوقش می‌پردازد و احساس می‌کند که بدون ابزار و وسایل لازم (پا، دل، چشم و دست) در این مسیر قدم گذاشته است. به‌طور کلی، این شعر نشان‌دهنده عشق آتشین و چالش‌های ناشی از آن است.
هوش مصنوعی: ما از آغاز وجود عاشق و سرمست به این دنیا آمده‌ایم، شیدا و خرابی که در جستجوی حقیقت هستیم.
هوش مصنوعی: دست من چه کار می‌تواند بکند وقتی که در برابر غم تو بی‌پایم، بی‌دل، بی‌چشم و بی‌دست شده‌ام؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.