اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۵۸
آن کس که گل وجود آدم بکند
شاید که از آن هزار یک دم بکند
وآن کس که زهست نیست عالم بکند
از کرد به یک شب عربی هم بکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به این نکته اشاره می‌کند که خالق انسان، ممکن است به سادگی و در یک لحظه، خلقت او را انجام دهد. همچنین بیان می‌کند که کسی که چیزی را از نیستی می‌آفریند، می‌تواند در یک شب توانایی‌های بزرگی را به وجود آورد. این شعر بر قدرت و توانایی خالق در آفرینش تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: شخصی که توانایی ایجاد و شکوفایی وجود انسان را دارد، شاید بتواند از آن هزار یک لحظه را به وجود آورد.
هوش مصنوعی: کسی که از زندگی واقعی دور است، می‌تواند با یک شب برگزاری یک جشن عربی، تغییراتی در دنیا ایجاد کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.