|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان حسرت و دلتنگی خود میپردازد. او از چشم و دل خود شکایت میکند که به او میگویند در این شهر چیزهای کمتری را جستوجو کند. او اشاره میکند که در این شهر، بیخانمانها و ویرانیهای زیادی وجود دارد و این موضوع باعث ناراحتی اوست. در واقع، ابیات نشاندهندهی تنهایی و ناامیدی شاعر در مواجهه با واقعیتهای تلخ زندگی است.
هوش مصنوعی: چشمانم به من میگویند که فریب نخورم و به چیزهای ناپایدار توجه نکنم، اما دل و احساسم به من میگوید که باید از شور و شوق زندگی بیشتر بهرهمند شوم.
هوش مصنوعی: به کسی که در این شهر زندگی میکند، گفتم: دل من میگوید در اینجا کار و بار زیادی خراب است و اگر هم بخواهی، خرابیهای کمتری پیدا میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.