اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۱۵ - القضا و القدر
از قرب بعید شوق باید بودن
پیوسته ملازم تو شاید بودن
لکن به خلاف آنچ رفته است قلم
از دست من و تو برنیاید بودن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت شوق و نزدیکی به محبوب اشاره می‌کند. او می‌گوید که باید همیشه مشتاق و در کنار محبوب بود. اما در عین حال، می‌افزاید که آنچه در قلم و نوشته‌ها آمده، ممکن است با واقعیت و حس واقعی ما تفاوت داشته باشد و از ما برنمی‌آید آنچه در نوشته‌ها گفته شده را در زندگی عینی دنبال کنیم.
هوش مصنوعی: برای نزدیک شدن به عشق و شوق، باید همیشه در کنار تو بود و این همراهی می‌تواند به من کمک کند تا به آنچه می‌خواهم برسم.
هوش مصنوعی: اما با این حال، آنچه قلم از دست من و تو نگاشته است، نمی‌تواند وجود داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.