اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۵۰ - الرّضا و التّسلیم
تو بر دل من حکم روانی می کن
هر حکم روانی که توانی می کن
من دل به تو دادم آنِ من تا اینجاست
آنِ تو تا دانی آنچ دانی می کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عمق عشق و وابستگی‌اش به معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که قلبش تحت تأثیر معشوق است و هر کاری که او بخواهد، می‌کند. شاعر احساس می‌کند که دل خود را به معشوق سپرده و منتظر است تا او هر آنچه که می‌خواهد، انجام دهد.
هوش مصنوعی: تو بر قلب من حکمرانی می‌کنی و هرگونه فرمانی که بخواهی، اجرا می‌کنی.
هوش مصنوعی: من قلبم را به تو سپردم و تا اینجا فقط مال من بوده است، اما حالا که تو آن را داری، بدان که چه چیزی در دست توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با خلق به خُلق زندگانی می کن
نیکی همه عمر تا توانی می کن
کام همه را بر آر از دست و زبان
و آنگه بنشین و کامرانی می کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.