هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت خنده و نگاه خود اشاره می‌کند. خنده‌ای که به اندازه‌ای دلربا و شورانگیز است که حتی خورشید هم به آن سایه‌اش نزدیک می‌شود. شاعر از احساس سرخوشی و غرق شدن در زیبایی توصیف می‌کند و به تاثیر عمیق و بلافاصله خنده و کرشمه بر روی خودش اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که این احساسات به حدی قوی و شگفت‌انگیز هستند که به زودی او را بیهوش می‌کنند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت خنده و نگاه خود اشاره می‌کند. خنده‌ای که به اندازه‌ای دلربا و شورانگیز است که حتی خورشید هم به آن سایه‌اش نزدیک می‌شود. شاعر از احساس سرخوشی و غرق شدن در زیبایی توصیف می‌کند و به تاثیر عمیق و بلافاصله خنده و کرشمه بر روی خودش اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که این احساسات به حدی قوی و شگفت‌انگیز هستند که به زودی او را بیهوش می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر بخندی، خوشی و شادابی به قلبت می‌رسد و حتی در سایه‌ها نیز می‌توانی احساس گرما و نزدیکی به زندگی را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: او خندید و با ناز و کرشمه رفتار کرد و من به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم. بله، حتی دو قطره عشق هم می‌تواند انسان را سریعاً بیهوش کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روزی که چراغ عمر خاموش شود
در بستر مرگ عقل مدهوش شود
با بی دردان مکن خدایا حشرم
ترسم که محبتم فراموش شود
زاواز خوش تو عقل مدهوش شود
وز دل همه درد و غم فراموش شود
چون وقت سماع درج لب بگشائی
مانند صدف همه تنم گوش شود
از دست تو گر زهر خورم نوش شود
افیون ز کفت مایه ده هوش شود
شاه فلکم غاشیه بر دوش کشد
گر با تو مرا دست درآغوش شود
آن شب که می از لبت شکرنوش شود
کاش آن شب را صبح فراموش شود
نی‌نی گرهی ز زلف پرخم بگشای
تا صبح به صد هوس سیه‌پوش شود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.