دو عالم سوختن نیرنگ عشق است
شهادت ابتدای جنگ عشق است
هر آن گرد بلا کز دهر خیزد
دلیل شوخی شبرنگ عشق است
کجا پژمرده گردد غنچه ی شوق
که یک سر آب عشق و رنگ عشق است
دماغ آشفته ای داریم و دل نام
که سر تا پای صلح و جنگ عشق است
مگس را حسرت پروانگی سوخت
وگر نه مثل عرفی ننگ عشق است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی پیچیدگی‌ها و چالش‌های عشق صحبت می‌کند. شاعر می‌گوید که عشق گاهی به سوختن و درد منجر می‌شود و این سوختن آغاز جنگی در دل است. او به تضادهای عشق اشاره می‌کند؛ اینکه عشق می‌تواند هم موجب شادی و شوق شود و هم درد و رنج. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که حسرت و آرزوهایی در عشق وجود دارد که ممکن است انسان را به زحمت بیندازد. در نهایت، شاعر عشق را به عنوان یک مفهوم زیبا و در عین حال دردناک توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: دو دنیا در آتش عشق سوزانده می‌شود و این نشان‌دهنده‌ی آغاز مبارزه‌ای است که عشق را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: هر مشکلی که در زندگی پیش می‌آید، نشانه‌ای از شادی و زیبایی عشق است.
هوش مصنوعی: غنچه‌ی شوق هرگز پژمرده نمی‌شود، زیرا همه‌اش از عشق و زیبایی پر شده است.
هوش مصنوعی: ما در ذهن‌مان آشفتگی و در دل‌مان نامی داریم که تمام وجودمان پر از حالت‌های متضاد عشق، یعنی صلح و جنگ است.
هوش مصنوعی: مگس به دلیل آرزوی پرواز و زیبایی پروانگی خود را می‌سوزاند، اما در حقیقت، چیزی جز حسرت نیست و عشق برای او به مانند عیب و ناپسند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.