عنصری » ابیات پراکندهٔ مثنویها » بحر متقارب » شمارهٔ ۷۸ مرا در دل این بود رای و گمان که کار من و تو بود همچنان کجا پیش از این کار افروتشال که بود الفتیشش هماره همال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که در دلش گمان می‌برد که رابطه‌اش با معشوقه‌اش همیشه همین‌گونه خواهد بود. او به گذشته توجه می‌کند و یادآوری می‌کند که چگونه رابطه‌شان همیشه محبت‌آمیز و نزدیک بوده است.
هوش مصنوعی: در دل من این فکر و خیال وجود داشت که آنچه میان من و توست ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: کجا کسی را می‌شناخت که پیش از این، به خاطر محبت و دوستی‌اش همیشه با او باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بگشت از برش چرخ سالی چهل
پر از هوش مغز و پر از رای دل
چو سر کفته شد غنچۀ سرخ گل
جهان جامه پوشید همرنگ مل
چو جودش ببارد نبارد اَمَل
چو تیغش بخندد بگرید اجل
گسستم ز دنیای جافی امل
تو را باد بند و گشاد و عمل
غزال و غزل هر دوان مر تو را
نجویم غزال و نگویم غزل
مرا، ای پسر، عمر کوتاه کرد
[...]
چنین داد پاسخ بُت دل گسل
که خورشید پوشید خواهی به گل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.