|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شنیدن پیام‌های عاشقانه به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد و عقل و هوش خود را از دست می‌دهد. شوق عشق به حدی در او شعله‌ور می‌شود که احساس عمیقی از درد و اندوه نیز دارد. با این حال، دل او دائماً به او می‌گوید که به زودی با محبوبش آشنا خواهد شد. شاعر بیان می‌کند که حتی اگر چند روزی هم دلی شاد نباشد، با داشتن یار، دیگر غمی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: وقتی این پیام‌ها را شنیدم، تمام عقل و درک خود را فراموش کردم.
هوش مصنوعی: از شوق او، آتشی در وجودم برافروخته شد و دلم مانند دریایی از خون، اشک ریخت.
هوش مصنوعی: اما دل هر لحظه به من می‌گفت که با او هر چه زودتر آشنا شوم.
هوش مصنوعی: اگر به مدت دو روز دل شاد نباشد، نگران نباشید، چون با وجود یار و همراهی محبوب، غم از بین می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.