سعادت روی با دین تو دارد
غنیمت خانهٔ زین تو دارد
زهی دولت زهی طالع زهی بخت
که شب پوش و عرقچین تو دارد
چه مقبل هندویی کان خال زیباست
که مسکن لعل شیرین تو دارد
قبا گوئی چه نیکی کرده باشد
که در بر سرو سیمین تو دارد
صبا دنیا معطر کرده گوئی
گذر بر زلف پر چین تو دارد
بسی دیدم پریرویان در آفاق
ندیدم کس که آئین تو دارد
به عالم هرکسی را کیش و دینی است
عبید بینوا دین تو دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تمجید از محبوب خود می‌پردازد و او را مظهر سعادت و خوشبختی معرفی می‌کند. او به زیبایی‌های ظاهری و باطنی محبوب اشاره کرده و می‌گوید که این زیبایی‌ها باعث شده‌اند تا دیگران نیز به او توجه کنند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که در دنیا هر کس دینی دارد، اما او تنها دین محبوبش را می‌پرستد و آن را برترین می‌داند.
هوش مصنوعی: سعادت و خوشبختی تنها با وجود تو و دین تو به دست می‌آید؛ مانند اینکه خانه‌ای از زیبایی و زینت تو پر شده است.
هوش مصنوعی: چه نعمت و خوش‌شانسی بزرگی! که شب، پوشش و عرقچین تو را داراست.
هوش مصنوعی: آن هندو خوش‌منظری که به خاطر خال زیبایش شناخته شده است، انگار خانه‌اش در لعل شیرین تو قرار دارد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد کسی در مقابل زیبایی و ظاهر دلربای تو قرار گرفته و شاید به خاطر این زیبایی یا مقام تو، نیکی و لطفی به او شده است.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به گونه‌ای دنیا را خوشبو کرده که انگار از میان موهای موجدار تو عبور کرده است.
هوش مصنوعی: من در جاهای مختلف و در میان مردم زیبایی‌های زیادی را دیدم، اما هیچ‌کس را نیافتم که مانند تو ادب و رفتار داشته باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی در دنیا اعتقادات و باورهای خاص خود را دارد، اما عبید بینوا به نوعی به دین تو پیرو است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.