آمد نسیم و نکهت گل در جهان فکند
بلبل ز شوق غلغه در بوستان فکند
هم باد نوبهار دل غنچه برگشاد
هم بید سایه بر سر آب روان فکند
شوق فروغ ظلمت گل باز آتشی
در جان زار بلبل فریادخوان فکند
صوفی صفت شکوفه بر آواز عندلیب
رقصی بکرد و خرقه سوی باغبان فکند
رنگ عذار ساقی و تاب شعاع می
آنعکس بین که بر گل و بر ارغوان فکند
حیران بماند سوسن آزاده ده زبان
تا خود که بند خامشیش بر زبان فکند
تا سرو سرفراز تمول نمود باز
سرها به ذوق در قدمش میتوان فکند
بر سر نهاد نرگس سرمست جام زر
چون چشم باز کرد و نظر در جهان فکند
باد بهار و مقدم نوروز و بوی گل
آشوب عیش در دل پیر و جوان فکند
چون غنچه لب به مدح شهنشاه برگشاد
ابرش هزار دانهٔ در در دهان فکند
بهر نثار دامن زر بر گرفت گل
خود را به بزم پادشه کامران فکند
سلطان جلال دین که به نانش به گاه جود
تب لرزه بر طبیعت دریا و کان فکند
آنشاه شیر حمله که امرش کمند حکم
در گردن سپهر و زمین و زمان فکند
بر تخت شاه تا کمر سلطنت ببست
دولت کلاه شادی بر آسمان فکند
تدبیر خود به دست سعادت حواله کرد
ترتیب ملک با خرد خرده دان فکند
ذرات خاک بر مه و خورشید فخر کرد
تا چتر سایه بر سر این خاکدان فکند
امروز نام حاتم طی در زبان خلق
صیت نوال خسرو صاحبقران فکند
شاها بیمن مدحت تو شاهوار شد
هر در که بحر خاطر من بر کران فکند
هر کو نه خاکپای تو شد دست نکبتش
در ورطهٔ مذلت و عجز و هوان فکند
شرح جلال قدر تو میداد ناطقه
افلاک را ز هستی خود در گمان فکند
از جور روزگار ننالد دگر عبید
او را چو بخت نیک بر این آستان فکند
در موج خیز لجهٔ غم غرقه گشته بود
لطف تواش به ساحل امن و امان فکند
جاوید باد مدت عمرت که روزگار
طرح اساس دولت تو جاودان فکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با توصیف زیبایی بهار و شکوفه‌ها، احساس شوق و شادی دلنواز را در دل عاشق و بلبل به تصویر می‌کشد. نسیم بهاری و عطر گل‌ها فضایی سرشار از نشاط و سرزندگی ایجاد می‌کنند. بلبل به خاطر این زیبایی‌ها با شوق می‌خواند و شکوفه‌ها رقصان در باغ به سراغ باغبان می‌روند. همچنین با اشاره به ویژگی‌های نیک سلطان جلال‌الدین، شاعر از بزرگی و عظمت او ستایش می‌کند و به دولتی که او بنیان‌گذار آن است، اشاره می‌کند. شعر در نهایت، آرزوی طول عمر و موفقیت این پادشاه را می‌کند و به امید جاودانگی دولت او ختم می‌شود.
هوش مصنوعی: نسیم خوشی و عطر گل‌ها در دنیا پیچید و بلبل از شوق، آواز خود را در باغ سر داد.
هوش مصنوعی: باد ملایم بهاری دل غنچه را باز کرد و درخت بید سایه‌اش را بر روی آب جاری انداخت.
هوش مصنوعی: علاقه و شور روشنایی در دل تاریکی، شعله‌ای در جان غمگین بلبل به‌وجود می‌آورد که او را وادار به فریاد زدن می‌کند.
هوش مصنوعی: صوفی که مانند گل شکوفا شده بود، به صدای بلبل رقصی کرد و لباس زهد خود را به سمت باغبان پرتاب نمود.
هوش مصنوعی: رنگ صورت ساقی و درخشندگی نور شراب را ببین که چگونه بر گل‌ها و گل‌های ارغوانی می‌تابد.
هوش مصنوعی: سوسن آزاد دل با حیرت و شگفتی منتظر است تا ببیند چه زمانی می‌تواند خاموشی‌اش را بشکند و سخن بگوید.
هوش مصنوعی: زمانی که درخت سرو، که نماد زیبایی و شکوه است، خود را نمایان کند، مردم با افتخار و شوق به نشانه احترام و ارادت، سرها را به پای او می‌اندازند.
هوش مصنوعی: نرگسی که سرمست و مست از جام زر است، زمانی که چشمش را باز می‌کند و به جهان نگاه می‌کند.
هوش مصنوعی: باد بهاری و در آستانه نوروز بودن و عطر گل‌ها، شادی و شوق را در دل‌های پیر و جوان به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: وقتی غنچه لب به تعریف و ستایش شاه باز کرد، ابر هزار دانه باران را در دهانش ریخت.
هوش مصنوعی: به خاطر زینت بخشیدن به دامن زرین، گل خود را در مهمانی پادشاه خوشبخت به نمایش گذاشت.
هوش مصنوعی: سلطان جلال‌الدین آن‌چنان بخشایشگری بود که در هنگام بخشش و generosity او، حتی طبیعت نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفت و دریاها و معادن به لرزه درمی‌آمدند.
هوش مصنوعی: آن پادشاهی که در میدان نبرد مانند شیر شجاع است، دستوراتش مثل دام فرمانی بر گردن آسمان و زمین و زمان حاکمیت دارد.
هوش مصنوعی: بر روی تخت پادشاهی، سلطنت به طور کامل برپا شده و خوشبختی و شادی به آسمان پرتاب شده است.
هوش مصنوعی: او تدبیر و برنامه‌ریزی زندگی‌اش را به دست شانس و خوشبختی سپرد و امور ملک و حکومت را به خرد و اندیشه‌ای اندک واگذار کرد.
هوش مصنوعی: گرد و غبار زمین بر آسمان و خورشید افتخار کرد تا سایه‌ای بر این خاک بگستراند.
هوش مصنوعی: امروز نام حاتم طائی، در زبان مردم به معروفیت و شهرت نیکوکاری خسرو، پادشاه بزرگ معروف شده است.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، به سبب ستایش تو، هر ورودی که دریای اندیشه‌ام را به سمت افق پرتاب کرد، به مانند دریا غنی و پرجوش و خروشان گردید.
هوش مصنوعی: هر کسی که به تو احترام نگذارد و در کنار تو قرار نگیرد، به بدبختی و ذلت دچار خواهد شد و در منجلاب ناچیزی و ضعف گرفتار خواهد شد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وجود تو چنان عظیم و با شکوه است که حتی صدای آسمان‌ها نیز به وصف و بیان بزرگی و جلال تو مشغول است. این در حالی است که هر کس در مورد وجود خود دچار برداشت و تصوراتی است.
هوش مصنوعی: عبید دیگر از سختی‌های زندگی شکایت نمی‌کند، زیرا بخت نیک او را به این درگاه راه داده است.
هوش مصنوعی: در میان امواج پر تلاطم ناامیدی و غم، محبت تو مرا به ساحل امن و آرامش رساند.
هوش مصنوعی: برای تو آرزوی عمر طولانی دارم، زیرا زمان در حال ساختن پایه‌های سلطنتی است که همیشه پابرجا خواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.