جان زنده دل از نسیم جانانه ماست
عشق آفت عقل و عقل دیوانه ی ماست
ای خواجه تو او را ز کجا می طلبی
دیریست که مطلوب تو هم خانه ی ماست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
جان زنده دل از نسیم جانانه ماست
عشق آفت عقل و عقل دیوانه ی ماست
ای خواجه تو او را ز کجا می طلبی
دیریست که مطلوب تو هم خانه ی ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده‌ی عشق و ارتباط عمیق روحانی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که جان و زندگی از عشق الهی و نسیم معنوی ناشی می‌شود و عشق عقل را به دیوانگی می‌کشاند. همچنین، با پرسش از خواجه، شاعر می‌گوید که آنچه او دنبالش می‌گردد، مدت‌هاست که در خانه و دل او حضور دارد.
هوش مصنوعی: دل زنده و شاداب ما به خاطر محبت و عشق معشوق است. عشق برای عقل مانند آفتی است که باعث دیوانه شدن و از کوره در رفتن آن می‌شود.
هوش مصنوعی: ای آقا، تو او را از کجا جست‌وجو می‌کنی؟ مدتی است که کسی که تو دنبالش هستی، در همین خانه ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.