پیاپی بده ساقیا شیرهٔ رز
که دارد نشاطی عصیر زبان گز
اگرچند فرق است بر شیره می را
چو از رنگ بسّد به تخصیص بر کَز
ولیکن به وقت ضرورت به پشمین
قناعت کند صاحب اطلس و خز
فروماندگان را چه میآزمایم
که مهتاب را مرد نادان کند گز
ز کیف و کم صرف و نحوش چه حاصل
هنوز آن که ابجد نخوانده ست و هوّز
حجاب تو گر بشنوی نیست جز تو
هم از خود به خود بر متن گر نیی قز
به قلاشی افسر به سر برنهادن
قبایی است بر قامت من مطرّز
مرا چشم بر دور ساقی گرفتن
همان موج بحرست و امید از خز
نزاری و جام می و جان شیرین
سخن ختم کردم به الفاظ موجز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل دربارهٔ لذتهای زندگی و اهمیت شادابی و نشاط است. شاعر از ساقی میخواهد که شیرهٔ رز را مدام به او بدهد، زیرا این نوشیدنی او را شاداب میکند. او به تفاوتهای میان مشروبات اشاره میکند و میگوید در زمان نیاز، حتی افرادی که در زندگی مادی خود سنگین هستند، به چیزهای ساده هم قناعت میکنند. شاعر همچنین به بیفایده بودن قضاوت کردن دیگران اشاره میکند و تأکید میکند که ارزشها و زیباییها را نمیتوان با معیارهای ظاهری سنجید. او در نهایت بیان میکند که زندگی، همچون دریایی است که امید و آرزو در آن نهفته است و با ختم سخنانش، به سادگی و زیبایی زندگی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، مدام برایم نوشیدنی گلابی بده که این شربت، سرور و نشاطی ویژه به زبان من میبخشد.
هوش مصنوعی: اگرچه میان نوعهای مختلف شراب تفاوتهایی وجود دارد، اما وقتی به رنگ آن پرداخته میشود، مشخصات خاصی از آن قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: اما در زمان نیاز، حتی کسی که لباسهای با ارزش و گرانبها میپوشد، به لباسهای ساده و پشمین راضی میشود.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به افرادی که در مشکلات و سختیها ماندهاند اشاره میکند و میگوید که چه نیازی به آزمایش و سنجش آنها دارم؟ زیرا در واقع، حتی چیزی به سادگی و روشنی مانند نور ماه نیز میتواند به سادگی توجه فرد نادان را جلب کرده و او را دچار اشتباه کند. این جمله نشاندهنده بیفایده بودن تلاش برای درک و ارزیابی افرادی است که درک درستی از مسائل ندارند.
هوش مصنوعی: از کم و کیف صرف و نحو چه فایدهای حاصل میشود؟ هنوز همان کسی که الفبا را نخوانده، به مسیر درست نرسیده است.
هوش مصنوعی: اگر مرزی میان خود و دیگران قائل نشوی، در حقیقت هیچ حریفی جز خودت نخواهی داشت. اگر از خودت عبور کنی، میتوانی به حقیقتی برسی که فراتر از ظاهر است.
هوش مصنوعی: بر تن کردن لباسی زیبا و تزیینشده مانند یک لباس رسمی است که بر دوش من قرار گرفته و نشان از مقام و منزلتم دارد.
هوش مصنوعی: دیدن ساقی از دور برای من مثل موجهای دریا است و امید من از زیباییها و نعمتها، همانند خز نرم و گرانبهاست.
هوش مصنوعی: من، نزاری، به سادگی و در کلامی مختصر نوشیدنی و زندگی را به پایان رساندم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.