باد از طرفِ شمال برخاست
معشوقه مشک خال برخاست
آشفته سهیلِ نیم خوابش
ناگه ز خمِ هلال برخاست
باز آرزویِ صبوح کردش
بازش هوسِ زلال برخاست
از سینه عودِ سوزناکش
فریاد زگوش مال برخاست
بیتی دو سه در بدیههء فکر
ز آن طبعِ شکر مقال برخاست
باد از رخِ گل نقاب برداشت
بلبل ز پیِ وصال برخاست
پیرامن آب سبزه بنشست
از طرفِ چمن نهال برخاست
خرّم تنِ آن که از پیِ عشق
با صبحِ خجسته فال برخاست
چندین شر و شور اهلِ دل را
از فتنهء جاه و مال برخاست
سوداست همه جهان و سودا
از وسوسهء خیال برخاست
در دستِ هوا زبون نزاری
نتوان زِ سرِ محال برخاست
زاهد که به پایِ چنگ بنشست
از معرضِ احتمال برخاست
آنجا که اسیرِ عشق بنشست
سلطان به صفِ نعال برخاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف لحظات زیبا و پر از عشق میپردازد. باد شمال به عنوان نشانهای از تغییر و شروعی نو مطرح میشود و معشوق با زیبایی خود ظهور میکند. شاعر از آشفتهخاطر بودن و آرزوهایش حرف میزند که به خاطر عشق و شوقی که در دل دارد، بیدار میشود. بلبل به دنبال وصال محبوبش میشتابد و پیر در زیر درختان چمن نشسته و از زیبایی طبیعت لذت میبرد. در نهایت، شاعر به شادی و شور و حال عاشقان اشاره میکند که از جستجوهای دنیوی و مادی دور هستند و به عشق و دلباختگی میپردازند. شعر فضایی عاشقانه و ملکوتی دارد که در آن زیبایی، عشق و تلاش برای وصال به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: باد از سمت شمال وزیدن گرفت و معشوقهای با خال مشکینش به پا خاست.
هوش مصنوعی: در میانه خواب نیمهژرف، ستاره سهیل به ناگاه از زیر قوس هلالی سر برآورد.
هوش مصنوعی: او بار دیگر به آرزوی نوشیدن صبحگاهی دست یافت و دوباره تمایل به آب زلال در او بیدار شد.
هوش مصنوعی: از دل عود که در حال سوختن است، صدای فریاد و نالهای برخاست که به گوش میرسد.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعری میگوید که به شیوهای خودجوش و با سرعت فکرش، چند بیتی سرود و آثار شگفتانگیزی از خود به جای گذاشت. طبع او مانند شکر شیرین است و در نتیجه، گفتارش دلنشین و جالب توجه است.
هوش مصنوعی: باد پرده از چهره گل کنار زد و بلبل برای رسیدن به محبوبش بیدار شد.
هوش مصنوعی: پیرامون آب سبز، درختچهای از سمت چمن جوانه زد و سر برآورد.
هوش مصنوعی: خوشحال و سرزنده است کسی که برای رسیدن به عشق، با صبحی خوش و خوشیمن به شروعی تازه میپردازد.
هوش مصنوعی: عدهای از افراد پرشور و دلسوز، به خاطر فریب و طمع در پول و مقام، گرفتار مشکلات و آشفتگیها شدند.
هوش مصنوعی: تمامی دنیا پر از خواستهها و آرزوهاست و این خواستهها از خیال و وسوسههایی که در ذهن ما میگذرد، به وجود آمدهاند.
هوش مصنوعی: اگر در شرایطی نامساعد و در دامنِ آرزوها به سر میبریم، نمیتوان از موانع بزرگ و غیرممکن عبور کرد.
هوش مصنوعی: زاهدی که بر سرِ ساز نشسته، از هر گونه شک و تردید رها شده است.
هوش مصنوعی: در جایی که کسی به خاطر عشق دلباخته و تسلیم شده است، سلطان نیز از مقام و قدرت خود به سوی خضوع و خدمت در میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آوازه آن جمال برخاست
ما را طمعِ محال برخاست
از حسنِ جمال او خبر شد
جانم ز پیِ وصال برخاست
در دیده خیالِ وصل بنشست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.