|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و یگانگی خداوند اشاره دارد. شاعر به تمجید از وجود خداوند میپردازد و او را گوهر بینظیر هستی میداند. شاعر نمیداند که وجود خداوند اولی یا آخری است و تأکید میکند که او بر همه چیز برتری دارد. همچنین به ناآگاهی کسانی که وجود او را نمیبینند اشاره میکند و میگوید که نور خداوند در تمام ذرات جهان وجود دارد و کوری کسانی که نمیتوانند آن را ببینند، نشانه نادانی آنهاست.
هوش مصنوعی: ای یگانه و بینظیر، تو بهترین و زیباترین جلوه در این هستی هستی.
هوش مصنوعی: نمیدانم که بهترین یا آخرین چیست، جز اینکه هر کسی را که بگویم، از دیگران برتر میدانم.
هوش مصنوعی: اگر کسی به وجود تو اعتراف نمیکند، این به دلیل ناتوانی او در دیدن حقیقت است، چرا که وجود تو خود نوری است که جهانیان را روشن میکند.
هوش مصنوعی: محبت مانند نوری است که بر روی هر چیز میتابد، اما اگر کسی نتواند آن را ببیند، این عدم دیدن نشاندهنده نابینایی اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.