دامی ز نماز گرد خود بافته‌ام
خود را ز میان آن برون یافته‌ام
از توبه اگر توبه کنم نیست عجب
در توبه ز توبه روی برتافته‌ام
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دامی ز نماز گرد خود بافته‌ام
خود را ز میان آن برون یافته‌ام
از توبه اگر توبه کنم نیست عجب
در توبه ز توبه روی برتافته‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از دام نماز که خود برای خود به وجود آورده صحبت می‌کند و می‌گوید که توانسته از آن خود را نجات دهد. او همچنین اشاره می‌کند که اگر بخواهد از توبه توبه کند، چیز عجیبی نیست، چرا که او از خود توبه نیز فاصله گرفته است.
هوش مصنوعی: من خود را در دامی مانند نماز گرفتار کرده‌ام، اما توانسته‌ام از میان آن بیرون بیایم.
هوش مصنوعی: اگر دوباره از توبه کردن پرهیز کنم، جای تعجب ندارد، چون من از توبه‌ی توبه هم روی گردانده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهر تو به بر و بحر بشتافته ام
هامون ببریده کوه بشکافته ام
از هر چه رسیده پیش رو تافته ام
تا ره به حریم وصل تو یافته ام
یک عمر ز حضرت تو رخ تافته ام
و امروز خجل سوی تو بشتافته ام
بر خجلت من ببخش کز چشم امید
بخشنده راستین تو را یافته ام
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.