|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به اهمیت شادی در زندگی و یکپارچگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که یک لحظه خوشی به اندازه صد لحظه دیگر ارزش دارد و نباید آن را فدای چیزهای بی‌فایده کرد. همچنین، از تفرقه و جدایی پرندگان روح که نماد افراد هستند، انتقاد می‌کند و دعوت به وحدت و جمع شدن می‌نماید تا از پراکندگی جلوگیری شود.
هوش مصنوعی: هرگز لحظه‌ای دل شاد را به صد لحظه غم و اندوه نمی‌فروشی، حتی اگر آن لحظه شاد به اندازه دم عیسی مریم ارزشمند باشد.
هوش مصنوعی: پرندگان دل از سر صفا آرام می‌گیرند، به جمع بیایید تا از تفرقه و جدایی آنها نترسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خود را تو اگر عشوه دمادم ندهی
دردیش به صد هزار مرهم ندهی
والله اگر لذت عزلت بچشی
از فقر دمی به ملک عالم ندهی
هان بلبل هان صفیر محکم ندهی
تا طوطی غنچه نشکفد دم ندهی
از غیب به باغ طایران آمده اند
خامش که ز شاخسارشان رم ندهی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.