شمیم نافه میدهد نسیم جویبارها
گذشته آهوی ختن مگر ز کوهسارها
شنیده بوی فرودین مگر ز باد عنبرین
بلب گرفته ساتکین ز لاله جو کنارها
اگر نه نرگس چمن کشیده بادۀ کهن
چرا خزد بخویشتن چو کهنه میگسارها
پیام وصل گل مگر شنیده بلبل سحر
که کرده باز ناله سر بدور شاخسارها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل در وصف زیبایی‌های طبیعت و احساسات عاشقانه سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا از طبیعت، مانند جویبارها، آهوی ختن، و گل‌ها، حال و هوای بهار و عشق را توصیف می‌کند. او به بوی خوش فرودین و سرود بلبل اشاره می‌کند که به زندگی و ارتباط عاشقانه اشاره دارد. در نهایت، شاعر به نرگس‌ها و شیشه‌های می‌پردازد و از تفسیر عشق و زیبایی در دنیای طبیعی سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: نسیم جویبارها عطر و بویی مثل عطر گل ها منتشر می‌کند و به نظر می‌رسد که آهوهای ختن از کوه‌ها گذشته‌اند.
هوش مصنوعی: شاید از نسیم خوشبوی بهار به مشام می‌رسد، که با عطر دل‌انگیز خود، بلبلی را در کنار لاله‌ها به سرحالی واداشته است.
هوش مصنوعی: اگر نرگس در باغ به حالت افتاده و پژمرده نباشد، پس چرا مانند میگسارهای پیر به خود می‌پیچد و زانوی غم به بغل می‌گیرد؟
هوش مصنوعی: بلبل سحر ناله‌اش را به دور شاخه‌ها ادامه میدهد و گویی پیامی از پیوند گل را شنیده، اما هنوز در حسرت آن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نسیم خلد می‌رود مگر ز جویبارها
که بوی مشک میدهد هوای مرغزارها
فراز خاک و خشت‌ها دمیده سبز کشت‌ها
چه کشت‌ها بهشت‌ها نه ده نه صد هزارها
به چنگ بسته چنگ‌ها بنای هشته رنگ‌ها
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.