خلیل را دست ذبیح  را دل

مسیح را لب کلیم را پا

که در فضایش زصیحه لن

فتاده بیهوش هزار موسی

به خاک راهش چوشاة مذبوح

رسل به ذلت همی جبین سا

حیت  جاوید دمیده بویش

به جسم غلمان به جان حورا

ز سر بلندی ندیده قافش

صدای سیمرغ نوای عنقا

سلیل احمد خلیل رحمان

علی عالی ولی والا

مگر فشاند پری به کویت

چو مرغ جنت به شاخ طوبی