ابت المنیته ان تطیش سهامها
قف فی الدیار و ناد این کرامها
ما للبلاقع من لوی باللوی
قد انکرت اکنانها آرامها
و رسوم ابیات بها لکنا نته
لا تستجیب منادیاً اعلامها
خلت الحاجرُ من اکارم هاشم
فعلت متون الشامخات لئامها
و قفا حماه الصید فی غاب الثری
و طوارق الذئبان هب نیامها
فمن المعزی هاشماً فی اصره
شطت معاینها و ضیم ذمامها
ثعب الغراب بهم فشتت شملهم
کقلائد المرجان سل نظامها
منهم سلیب ضیعه بهالق
منهم خلیع اخفرته فدامها
منهم صریع بالطفوف مجدل
منهم اسیر کبلّته شئامها
تهمی لذکریهم محاجر زمزم
عبراً ابت ان ینقضی تسجامها
و نحن مثل الیعملات لفقدرهم
اعلام مکته حلّها و حرامها
ثکلت بهم ام الخطوب فاصبحت
تبکی مدی الدّنیا لهم ایتامها
ان انس لا انسی مصارع نینوی
اذحل فبها بالغداه همامها
فجرت الیه من الطفاه کتائب
ضاقت بهم سهب الفلاد اکامها
تبغی الباز و ما سمعنا قبل ذا
تدعو الصراغم للکفاح بهامها
اوسیل هیجاً لا تقوم له الزنا
امسی یسدله السبیل هبامها
ففدته عنهم فتیه مضربه
عمرویته علویته اقدامها
و کماه ابطال سراه سبق
لا تنشتی یوم اللقا اقدامها
یفرون اشلاه بسمر عواسل
لبریقها الارواح تخضع هامها
فکاهم کتاب آجال العدی
تجری لمحو حتومها اقلامها
فیجاب من کراتهم بهم الوغی
کاانهم شرد امیط حطامها
او انهم قزع الخریف قد انجلی
من زعزع الریح العقیم رکامها
یسقونهم برد العلاقم بعد ما
قد طول من جر الوطیس ادامها
حتی حدی حادی اللقا موذباً
بفراق افسهم و ذاک مرامها
فتبرمو الحیا و لو لا انه
لنبت با ساد العرین اجامها
فطابهم ذؤبان رعیان الفلاء
فغذا اکیل ثعالها ضرغامها
ترکت علی حرّ الهواجر بالعرا
حبثت یعز علی الرسول مقامها
و علت متون القضبیته ارؤس
تبکی دماً لفراقها اجسامها
مهلاً بنی الامجاد ان نقص العدی
منکم خظوظاً لا یطول مقامها
ان البدر اذا اصاب تمامها
نقص سیتلو نقصهن تمامها
فسطا علیهم و السیوف سلیله
والسمهریه شرع اعلامها
و العادیات اثرن نقعاً فی السماء
قد جن عین الشمس منه ظلامها
ذو عزته اما احس بباسه
سبق الفضاء الی النفوس حمامها
یجلو الصفوف من الالوف کامه
رعد تشقق من صداه غمسامها
یتلوه شهب من صواعق عضبه
حیث الدّماء تواتر استجامها
یلقی القیاد الیه صعب رقابهم
کاالعیراذ یسطوبه همهامها
فکان بارق سیفه ماء طمی
تعدوا الیه شرعاً اغنامها
کم ذی ذوائب من رؤس امیته
رکزت علی صدر القنا اجرامها
وهیا کل من آل صخر کسرت
من صوله علویه اصنامها
بهتر من حملاته عرش الوغا
و یموج من صمصامه قمقامها
فسکانها قبع السراب تمور من
اشراقها راد لضحی اهضامها
عی المذاهب للکماه کانما
قد طاش من زعراعها احلامها
و فرائض الاملاک ترعد خیفته
و الارض ترجف ان بمیدستامها
و اذا بدوحات الوشیخ تحن فی
افنانها الغض اللّدان حمامها
فاجدّه ذکری عهود با الحمی
و الرقمتین تطاولت ایامها
فاجابها بلسان حال صادق
حیث تحیتها و حی سلامها
فاتاه سهم لا صقی صوب الحیا
مادت له الدّنیا فخر قوامها
ضجت ملائکه السماء و حولقت
لما توسد بالتراب عصامها
و تکوّرث شمس النهار و غوّرت
لجج الجار و نکست اعلامها
و تزلزلت عمد المهاد و مارت
السبع الشداد و کدّرت انجامها
و تصایحت طیر الملا و تصارخت
وحش الفلاء و علا السماء بغامها
و امتز عرش الله جل جلاله
و قیمه الاسلام ان قیامها
و تقطعت نوط الاشاوس خفیه
و الصافناات تزعزعت ازلامها
و بکت علیه مهابط الروح الامین
و ناحۀ نوح الصدی الهامها
وار تج اشلاء لخیر اصابه
قطعت کریمتها و رض عظامها
و برزن من بین الخدود حرائر
قد شب من نار الحریق خیامها
و نهب العذی منها الخمار و جررت
منها السوار و قطعت اعصامها
حسری صوارخ ناشرات ذهل
یبکی ملائکه السماء لطامها
تدعوه من بین الثوا کل اخته
و تنوحه نوح الهدیل حمامها
اُ اخی یا حامی الذمار ترکتنی
رهن المهامه حین جن ظلامها
حیراء ترصدنی سباعُ سغبُ
رصد الخذول اضاعها قوّامها
بابی فتیل بالعراء مجدّل
فرداً و قد حامت علیه لهامها
قتلته قوم مسلمون و کبروا
الله اکبر هل بقی اسلامها
و المرسلات من السهام تظله
بصحائف للموت فض ختامه
بابی جریح لا یداوی جرحه
و هو المداوی من مذاه و عقامها
و سجیح صدر داسه شر الوری
و یری و یسمع ما جری علامها
و قتیل صبر لا یجاب ندائه
یفری مجاری نهره غنامها
تبکیه عین المکرمات بکاء یعقوب
لیوسف لا یغبض مدامها
و تانه ان الئکول لزرها
سمر الکفاح و سهمها و حسامها
و تحن مکنه و الحطیم و زمزم
و المشعران و رکنها و مقامها
عجباً لحلمک کیف اثخنک العدی
و رحی المنایا فی یدیک زمامها
و قتلت عطشاناً و امواه الثری
من اصبعیک رضاعها و فطامها
او تصرم الاوصال منک و انت هو
وصال اوتار القضاء صرامها
فیاض ارواح مصوّر جسمها
قد ار آجال الوری قسامها
حاشاک من عی و لکن ربما
یسام من شراب الدّمآء خشامها
ان و طئنک خیولهم فلربما
ان الخطوب جذیلها مقدامها
لاذل ان تصبوا کریمک بالقنا
ان المجهز فی الحروب همامها
ان هان قتلک للطغاه فجر ما
قتل الصراغم خیفه محجامها
من یبلغن محمداً عن قومه
ان الموده قطعت ارحامها
هتکت طعام امیته و عتاتها
منها حرائم لا یحل حرامها
ورمت بینها من قسی هناتها
بسهام غی لا یفیق غرامها
واستو قدت ناراً بها هیهات ان
یخبو الی یوم القیام ضرامها
و قضت من الاسلام ثار جدودها
و به استقام لضجرها صمصامها
لاحی کوفه ما عدا مما بداً
لما استجاب لمن دعاه امامها
عرفته اذ هو فی الحجاز و انکرته
حین عرس بالعراق طعامها
لبوک یا حرم الوقود و قاتلوا
قتلت امیه ما جنی احرامها
صامت لقتلک الطغاه و ما درت
ان طل بعدک فطرها و صیامها
اف لعبد الشمس ثم دعیه
ما ورثت لنبی الهدی اعمالها
ان یقتلوک فقدا برت و یارهم
و علی بقیه ذی الجلال ختامها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی واقعه عظیم عاشورا و شهادت امام حسین (ع) در کربلاست. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا و احساسی، قصه‌ی ناگوار شهادت امام و یارانش را به تصویر می‌کشد. او به توصیف درد و رنجی که خانواده‌ی امام و دیگران متحمل شدند، می‌پردازد و وضعیت حزن‌انگیزی که بر کربلا و اطراف آن حاکم شد را به تصویر می‌کشد. همچنین، شاعر از وفاداری یاران امام و شجاعت ایشان در مقابل ظلم و ستم سخن می‌گوید. در نهایت، احساس خسران و اندوه ناشی از این واقعه بزرگ، بر تمام ابیات شعر حاکم است.
هوش مصنوعی: اگر مقدر باشد که مرگ به سراغت بیاید، در خانه بمان و از خودت دفاع کن.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به معنای دشواری‌های زندگی و شرایط سخت اشاره دارد و بیان می‌کند که هیچ چیز ثابت و پایدار نیست. اگرچه ممکن است برخی چیزها به ظاهر ثابت به نظر برسند، اما در واقع می‌توانند به رفتاری غافلگیرکننده و غیرمنتظره دچار شوند.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که در زمان‌هایی که صداهایی از دور به گوش می‌رسند، نباید به آنها توجه کرد. این عبارت نشان‌دهنده بی‌تفاوتی به نداها و دعوت‌هاست و به این صورت بیان می‌کند که هر چقدر هم که صوت‌ها و علایم واضح باشد، انسان باید به آنها پاسخ ندهد و تسلیم نشود.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به وجود آثاری از شخصیت‌ها و بزرگان می‌پردازد و بیان می‌کند که او نیز بخشی از این تاریخ و فخر است. به نوعی به جایگاه خود در میان بزرگانی که در زمان‌های گذشته تلاش کرده‌اند و کارهای بزرگی انجام داده‌اند، اشاره دارد. این شعر به تداوم این ارث و تاثیر بزرگان بر نسل‌های بعدی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در پشت سر، شکار در میان جنگل و در کنار آن، گرگ‌ها حواسشان به خواب است.
هوش مصنوعی: کسی که به بزرگی هاشم مشهور است، در حالی که چشمانش از دوری و ظلمت دچار غم و اندوه است، باید مسیرش را پیدا کند و بر مشکلات غلبه کند.
هوش مصنوعی: غراب (کلاغ) نعره‌زن به پا درآورده و جمعیت را در هم می‌ریزد، مانند زنجیرهای مروارید که نظم خود را از دست می‌دهند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از وضعیت نامناسب خود و در عین حال از دلتنگی برای کسانی که در زندگی‌اش قرار داشته‌اند، سخن می‌گوید. او احساس تنهایی و فقدان را بیان می‌کند و به ناکامی‌هایی که در روابطش تجربه کرده، اشاره دارد. این بیان عواطف و احساسات نشان‌دهنده یک نوع حسرت و دل‌سوزی در زندگی اوست.
هوش مصنوعی: من در کنار رودخانه‌ها (طفوف) زخمی و بی‌حال افتاده‌ام و بعضی از آنها هم اسیر و در بند غم‌های شام (شامیان) هستند.
هوش مصنوعی: توجه به یادآوری‌های آنها، چشمانش مانند چشمه زمزم پر از اشک می‌شود و هرگز اجازه نمی‌دهد که این لحظات فراموش شوند.
هوش مصنوعی: ما مانند سکه‌ها هستیم که ارزش‌مان به نشانه‌های مشخصی بستگی دارد که حلال و حرام را تعیین می‌کنند.
هوش مصنوعی: مادر مشکلات، بار سنگین سرنوشت بر دوش من افتاده و اکنون من دیدگانم را به خاطر یتیمان این دنیا به سوگ نشسته‌ام.
هوش مصنوعی: در این بیت به یادآوری واقعه‌ای اشاره شده که مربوط به نینوا است، جایی که دلاوران این سرزمین در صبحگاه در میدان نبرد با دشمنان خود رو به رو شدند و در نهایت با شجاعت و رشادت خود به دفاع از آب و خاکشان پرداختند. این حادثه به نوعی در تاریخ این سرزمین برجسته و فراموش نشدنی است.
هوش مصنوعی: از میان آتش و شور و شوق، گروه‌هایی به سمت او روانه شدند که در صحرای وسیع و بی‌پایان به شدت تنگ و کم‌جمعیت بودند.
هوش مصنوعی: تو به دنبال باز هستی و ما قبلاً نشنیده‌ایم که دوتا شیر را به مبارزه برای سرشان دعوت کنی.
هوش مصنوعی: به خاطر ناپایداری و مشکلات زندگی، مسیرهای دشواری پیش روی ما قرار دارد و با وجود این سختی‌ها، نباید ناامید شد و باید به جلو حرکت کرد.
هوش مصنوعی: گروهی از جوانان را از دست آنها نجات دادم که دلاوری و شجاعتشان به شهرت رسیده و قدم‌هایشان استوار و محکم است.
هوش مصنوعی: در روز ملاقات، همچون ماهی که در آسمان درخشان است، گام‌های قهرمانان فراموش نخواهد شد.
هوش مصنوعی: در این بیت، به توصیف زیبایی و جذبه‌ای اشاره شده است که مانند شعله‌ای درخشنده، جان‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و موجب می‌شود که سرها در برابر آن خاضع و تسلیم شوند. به نوعی، این توصیف به قدرت و زیبایی روحی و فکری اشاره دارد که افراد را مجذوب خود می‌کند.
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره شده است که تقدیر و سرنوشت انسان‌ها مثل یک کتاب نوشته شده است که سرنوشت هر فرد در آن ثبت شده و قلم‌ها در حال نوشتن و تغییر آن هستند. به عبارتی، حوادث و زمان، قلم‌هایی هستند که سرنوشت را به تصویر می‌کشند و شاید در حال تغییر آن نیز باشند.
هوش مصنوعی: در اینجا، گویا وقتی آنها را به هم می‌زنند، مثل اینکه در حال فرار از چیزی هستند که خودشان را به سختی نگه‌داشته‌اند. این نشان دهنده حالت بی‌قراری و ناآرامی آنهاست، گویی که در تلاشند از شرایط دشوار و ناامن دور شوند.
هوش مصنوعی: عشق و جذابیت او مانند برگ‌های پاییزی است که به آرامی از درخت جدا می‌شوند و وقتی باد به آنها می‌وزد، به آرامی و نرمش زمین را پر می‌کنند.
هوش مصنوعی: آنها را با نوشیدنی‌ای به تلخی و سوزش می‌آورند، بعد از آن که مدت زیادی در لجن و کثافت غوطه‌ور شده‌اند.
هوش مصنوعی: حتی اگر به ملاقات او برسم، باز هم از جدایی‌مان ناراحت هستم و این نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات من است.
هوش مصنوعی: پس بگذارید زندگی را فانی بدانیم، وگرنه باید بپذیریم که زندگی همچنان ادامه دارد و در قلب آن، از خواب بیدار می‌شویم.
هوش مصنوعی: در این بیت به وصف موجوداتی پرداخته شده که در زندگی روزمره خود با چالش‌ها و خطرات مواجه هستند. به نوعی، تأکید بر قدرت و شجاعت است، جایی که گرگ‌ها، به عنوان نماد شکارچیان قوی، در دشت‌ها زندگی می‌کنند و در مقابل شیرها، که نماد قدرت و رهبری هستند، قرار می‌گیرند. در نهایت، این تبیین به نوعی تفسیر از نبرد بقا و رقابت در دنیای طبیعت است.
هوش مصنوعی: تو در آفتاب سوزان بر روی زمین قدم گذاشتی، در حالی که یاد تو بر دل رسول (ص) گران و عزیز است.
هوش مصنوعی: اجساد در فراق خود اشک می‌ریزند و دل‌هایشان به درد می‌آید.
هوش مصنوعی: به آرامی، ای فرزندان بزرگان! اگرچه شمارش زادگان شما کم شده است، اما مقام و عظمت شما همچنان پایدار و پابرجا خواهد ماند.
هوش مصنوعی: اگر ماه کامل به نقصی دچار شود، نقص او تمام کسری‌های دیگر را نیز به همراه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: در میان آنها، شمشیرهای تیز و سلاح‌های بران به وضوح در حال درخشیدن است.
هوش مصنوعی: و اسب‌هایی که در حال دویدن هستند، گرد و غبار زیادی را به هوا می‌ریزند؛ به طوری که نور خورشید به خاطر این غبار، حالتی تاریک پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: با وجود عزت و بزرگواری‌اش، ولی احساس می‌کنم که پیش از دیگران، فضای دل‌ها را به تسخیر خود درآورده است.
هوش مصنوعی: رعدی از دل آسمان می‌غرد و با صدایش صفوف دشمنان را می‌شکند، همان‌طور که قطرات باران بر زمین می‌تپند.
هوش مصنوعی: در این بیت به توصیف صحنه‌ای از جنگ و درگیری می‌پردازد که در آن رعد و برق‌های مهیب و شهابی مانند صاعقه‌ها وجود دارد. این صاعقه‌ها که دقیق و قدرتمند هستند، نمادی از شدت درگیری و ریخته شدن خون در میدان جنگ می‌باشند. به عبارت دیگر، این تصویر نشان‌دهنده‌ی خشونت و شتاب بالای حوادثی است که در حین نبرد اتفاق می‌افتد.
هوش مصنوعی: او قادر است بر گردن‌های سخت و دشوار غلبه کند، مانند شتری که بار سنگین خود را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: پس مانند درخشش شمشیر، آبی کدر و ناپاک به سوی آن می‌شتافتند که گوسفندان خود را به آنجا می‌آوردند.
هوش مصنوعی: شخصی که کم مو دارد، به سرعت خود را به بالای قناصه می‌رساند و با اتکا به سینه‌اش، اجرامی را در بر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده است که همه افرادی که به قبیله صخر تعلق دارند، به علت قدرت و شجاعت خود، به گونه‌ای از نیروی برتر یا الهی در سرنوشت خود برخوردارند. به نوعی، آنان به دلیل ویژگی‌های خاص خود به نوعی قهرمان و بزرگ هستند که بر سرنوشت و زندگی دیگران تأثیر می‌گذارند.
هوش مصنوعی: بهتر است که من با چالش‌ها و مبارزات سرسختی که در آسمان‌ها وجود دارد، روبرو شوم و در این گیرودار با قدرت و شدت عمل کنم.
هوش مصنوعی: نوشته درباره جایی است که آب در آن به شکل سراب دیده می‌شود و نور صبحگاهی بر آن می‌تابد. این مکان به قدری زیبا و جذاب است که می‌تواند هر گذرنده‌ای را به خود جذب کند و شیفتگی خاصی را ایجاد کند.
هوش مصنوعی: اشاره به این دارد که برخی مکتب‌ها و گرایش‌ها مانند کمان‌اندازهایی هستند که تیرهای خود را از دست داده‌اند و دیگر نمی‌توانند به هدفی برسند. به نوعی، نشان‌دهنده ناتوانی در تحقق آمال و اهداف است.
هوش مصنوعی: املاک و دارایی‌ها به شدت لرزان و ناپایدار هستند، و زمین نیز در حال تکان خوردن است چون همه چیز در دست من است.
هوش مصنوعی: وقتی درختان سرسبز و زیبا شکوفه می‌زنند، در میان شاخه‌های تازه و لطیف، پرندگان آرام می‌خوانند.
هوش مصنوعی: با یادآوری پیمان‌ها و وعده‌ها، لحظات پر از شور و شوقی که در طی زمان به درازا کشیده‌اند.
هوش مصنوعی: او با زبان حالش به او پاسخ داد، همان‌گونه که سلامش را جواب داده و احترامش را ادا کرد.
هوش مصنوعی: او به هدفی دست یافت که هیچ مخالفی نتوانست در برابرش بایستد؛ دنیا به خاطر او به آرامش رسید و بر قامت او فخر کرد.
هوش مصنوعی: ملائکه آسمان به خاطر اینکه عصامشان بر خاک آرامیده است، ناله و ضجه‌ای برپا کرده‌اند.
هوش مصنوعی: خورشید در آسمان به سمت افق خمیده شد و امواج دریا عمیق‌تر و پرتلاطم‌تر شدند و پرچم‌ها به پایین کشیده شدند.
هوش مصنوعی: پایه‌های تخت لرزان شد و هفت کوه استوار به تکاپو افتادند و اوضاع نا به سامان شد.
هوش مصنوعی: پرندگان آسمان به دور هم جمع شده‌اند و جانوران وحشی در دشت‌ها نعره‌زده و به صدای بلند خود می‌افزایند، در حالی که آسمان از صدا و هیاهوی آنها پر شده است.
هوش مصنوعی: عرش خدا و اصول اسلامی بر اساس قیام و ایستادگی شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر می‌کشد که در درگیری‌ها، ارتباطات و اتصالات میان افراد یا گروه‌ها قطع شده و بروز تزلزل و نابسامانی در میان لشگرها و تجهیزات آنها را نشان می‌دهد. در اصل، حالت ناامنی و بی‌ثباتی در اوضاع حاکم است.
هوش مصنوعی: و بر او وحی فرود آمد از جانب روح امین، و ندا و الهامی شبیه به ناله‌های نوح.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن وضعیتی است که در آن، انسان به خاطر خیر و نیکی به زحمت و رنج دچار می‌شود، به گونه‌ای که بخشی از او آسیب می‌بیند و به او ضربه می‌خورد. در نهایت، این فعالیت او به هزینه‌ای برای بدنش منجر می‌شود.
هوش مصنوعی: در کوچه من دختران آزاده‌ای هستند که به زیبایی همچون چادرهای آتشین جلوه‌گری می‌کنند.
هوش مصنوعی: او از سر و صورتش پوشش را برداشت و دستبند را از او کشید و دستانش را به شدت بست.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر مصیبت و غم‌انگیزی که بر زمین نازل شده است، از شدت ناراحتی و افسردگی، فرشتگان به گریه افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تصویری از یک صحنه‌ی غم‌انگیز اشاره دارد. او به یک پرنده‌ی زرد، یعنی هدهد، اشاره می‌کند که از میان انبوهی از پرندگان به جستجوی همدم خود می‌پردازد و در حزن و اندوه، نوای ناله و فریادش به گوش می‌رسد. این تصویر از غم و دلشکستگی، رابطه‌ی عاطفی و وابستگی میان موجودات را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: ای برادر، ای نگهبان بی‌دفاعان، مرا در میانه‌ی راه رها کردی، وقتی که شب‌های تاریک آنجا را فرا گرفت.
هوش مصنوعی: در حالتی سردرگم و گیج به سر می‌برم، در حالی که موجودات درنده و گرسنه در حال کمین کردن من هستند. شبیه به این است که کسانی که باید به من کمک کنند، فقط به من خیانت می‌کنند و من را در این وضعیت تنها گذاشته‌اند.
هوش مصنوعی: در دشت پهناور، فردی تنها و بی‌پناه به دور خود می‌چرخد و دچار تردید و ترس شده است. او در محاصره موجوداتی است که بر ترس و وحشتش می‌افزایند.
هوش مصنوعی: قوم مسلمان او را کشتند و گفتند الله اکبر. آیا از اسلام چیزی باقی مانده است؟
هوش مصنوعی: پرندگان در حال پرواز مانند تیرها هستند که بر فراز سر انسان‌ها می‌چرخند و پیامی از مرگ را به همراه دارند که سرنوشت آن را رقم می‌زند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که خود زخمی است و از درد رنج می‌برد، نمی‌تواند به دیگران کمک کند و زخم‌های آنها را درمان کند. اگرچه او خود در حال بهبود است، اما دردهای خود او مانع از توانایی‌اش در کمک به دیگران می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به وضوح اشاره دارد به اینکه خداوند نیکوترین و کامل‌ترین صفات را دارد و از هر بدی و نقصان به دور است. در عین حال، او از تمامی افعال و نبایدهای بشر آگاه است و می‌تواند ببیند و بشنود هر آنچه در حال وقوع است.
هوش مصنوعی: کسی که صبرش را از دست می‌دهد و پاسخ ندایش داده نمی‌شود، به مانند جویباری است که جریان آبش را می‌شکند و زودگذر است.
هوش مصنوعی: شکایت و گریه، نشانه‌ی ارزشمندی و احترام است. همان‌طور که یعقوب به خاطر جدایی از یوسف همیشه می‌گریست، این نوع احساسات هیچ‌گاه کم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: تو خود را برای چالش‌های زندگی آماده کن، چرا که در این راه هم سلاح‌ها و هم تلاش‌ها نقش بسزایی دارند.
هوش مصنوعی: به یاد نیاورید و از یاد نبرید نقاط مقدسی چون حطیم، زمزم، مشعر و دیگر ارکان و مقام‌های عالی.
هوش مصنوعی: عجب از صبر و شکیبایی‌ات، چگونه دشمنان را به سختی می‌زنی و در عین حال، مرگ در دستان تو controls دارد.
هوش مصنوعی: تو عطشناک کشته شدی، در حالی که آب زمین تنها از انگشتانت می‌ریخت و به نوعی می‌توان گفت که آب دهان تو به آن زمین جان می‌بخشید و آن را پرورش می‌داد.
هوش مصنوعی: تو باعث جدایی من از پیوندهایت شدی، در حالی که خودت همان پیوند سرنوشت را که آن را قطع کرده‌ای، به شمار می‌آیی.
هوش مصنوعی: بی‌نهایت زیبایی‌ها و روح‌های زنده‌ای که در جسمها متجلی هستند، سرنوشت و زمان زندگی انسان‌ها را تقسیم کرده و به آنها می‌بخشند.
هوش مصنوعی: من هرگز خود را عیب‌دار نمی‌دانم، اما شاید گاهی اوقات از خون جراحت‌ها می‌نوشم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شاید مشکلات و چالش‌های پیش‌رو به دلیل قدرت و استقامت افرادی باشد که با شجاعت و اراده به مقابله با آنها برمی‌خیزند. در واقع، اگرچه سختی‌ها وجود دارند، اما توانایی و پشتکار افراد می‌تواند به غلبه بر آنها کمک کند.
هوش مصنوعی: اگر از بزرگواری خود با شمشیر دفاع کنی، بدان که سوارکاران شجاع در میدان جنگ آماده‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به ترس و خطر ناشی از ظلم و ستم اشاره دارد. قاتلان و ستمگران، حتی اگر فکر کنند که دست به کارهای بزرگ و بی‌رحمانه‌ای می‌زنند، در مقابل قدرت و خشم حقیقی، مانند شیرهایی هستند که در قفس قرار دارند و به سادگی می‌توان آنها را مهار کرد. پس در واقع، تهدید و تسلط ظالم‌ها در برابر قدرت حقیقت، قابل شکست و نقض است.
هوش مصنوعی: کسی که خبر محمد را به قومش برساند، بگوید که محبت و دوستی‌اش با آنها به کلی قطع شده است.
هوش مصنوعی: عمل زشت و ناپسند تو، مانند غذایی است که از آن به‌درد نمی‌خورد، و محدودیت‌هایی که برای آن وضع شده، نمی‌تواند حلال و حرامی را از بین ببرد.
هوش مصنوعی: اگر تیرهای عشق به تو اصابت کنند، دل تو از این تیرها بی‌خبر نمی‌ماند و نشانه‌های آن را می‌بیند.
هوش مصنوعی: تو در آتش عشق قرار داری، آتشینی که هرگز خاموش نخواهد شد تا روز قیامت.
هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که نسل‌های گذشته با پیروی از اصول اسلام، مسیر خود را به درستی پیموده‌اند و با صلابت و استقامت، در برابر مشکلات و چالش‌ها ایستادگی کرده‌اند.
هوش مصنوعی: در کوفه هیچ کس جز امامش به ندای او پاسخ نداد.
هوش مصنوعی: می‌توان گفت که با وجودی که من می‌دانستم این چیزی که در حجاز است، اما زمانی که غذا در عروسی در عراق سرو شد، آن را انکار کردم.
هوش مصنوعی: بیت به نوعی از جدل و کشمکش بین دو طرف اشاره دارد، جایی که یک طرف به دیگری حمله می‌کند و این حمله به کشته شدن و آسیب رسیدن به دیگری منجر می‌شود. در متن، واژه‌ها به رفتارهای خصمانه و شرایط دشواری اشاره دارند که ممکن است در تعاملات انسانی یا اجتماعی رخ دهد. این موضوع می‌تواند به نظاره‌کردن ناعدالتی یا تلخی‌های جنگ و خونریزی نیز اشاره داشته باشد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که سکوت تو برنده‌ای برای سرنوشت ستمگران است و تو نمی‌دانی که بعد از تو، روزها و شب‌ها چگونه جشن‌ها و روزه‌ها به پایان می‌رسند.
هوش مصنوعی: ای خدای خورشید! من را رها کن از آنچه که به نبی هدایت به ارث رسیده است؛ زیرا اعمال او بی‌نظیر است و باید به خود او واگذار شود.
هوش مصنوعی: اگر تو را بکشند، پس یارشان به خوبی خواهد بود و بر دیگران از جلال الهی پایان خواهد یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.