خلاف خوی رضا، یار ما گرفت و گذاشت
نقیض و عکس وفا و جفا گرفت و گذاشت
ز مهر و کین چو به نقصان نمی رسید کمال
طریق بغض و محبت رها گرفت و گذاشت
ز فرقت رخ و زلفش دل چو آینه ام
غبار ظلمت و فیض ضیا گرفت و گذاشت
ز روی ناز و تکبر نگار دلبندم
رسوم عشوه و ناز و وفا گرفت و گذاشت
هوای مهر رخش تا به سوی مه ره یافت
مزاج آتش و طبع هوا گرفت و گذاشت
دل شکسته ز دست تطاول زلفت
هزار بار عنان صبا گرفت و گذاشت
دوای درد محبت ز یار چون درد است
دلم وظیفه درد و دوا گرفت و گذاشت
دلی که زهد رها کرد و بوی عشق خرید
نسیم صدق و شمیم ریا گرفت و گذاشت
ز خانه گرچه نسیمی مقیم میکده شد
ره صواب و طریق خطا گرفت و گذاشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دلشکستگی و تضادهای عشق و محبت سخن می‌گوید. او از رفتارهای ناهمسو و متناقض معشوق خود و اثرات آن بر روح و روانش صحبت می‌کند. عشق و کینه، وفا و جفا، و زیبایی و زشتی در این شعر به‌طور همزمان وجود دارند. شاعر از رنج‌های ناشی از فاصله میان عاشق و معشوق می‌گوید و حالتی آینه‌ای از دل خود را که تحت تأثیر نور و ظلمت قرار دارد، به تصویر می‌کشد. در نهایت، او به انتخاب بین زهد و عشق اشاره دارد و به تقلید از اعمال معنوی و در عین حال رهایی از آنها می‌پردازد. این تضادها نشان‌دهنده پیچیدگی‌های عشق و تلاش برای یافتن راه درست در زندگی است.
هوش مصنوعی: دوست ما بر خلاف رضایت ما، ما را در شرایطی قرار داد که وفا و وفاداری را با بی‌وفایی و جفا عوض کرد.
هوش مصنوعی: وقتی عشق و نفرت به اندازه لازم نرسید، کامل بودن مسیر نفرت و محبت را رها کرد و به آرامش رسید.
هوش مصنوعی: به خاطر جدایی از چهره و موی او، دل من مانند آینه‌ای شده که غبار تاریکی را به خود جذب کرده و نور روشنی را دریافت کرده و بر جای گذاشته است.
هوش مصنوعی: از زیبایی و مغروریّت محبوبم، رسم ناز و محبت و وفاداری را به خوبی آموخت و به جای گذاشت.
هوش مصنوعی: تا هنگامی که زیبایی چهره‌اش به سمت ماه جذب شد، حال و هوای آتش و مزاجش تغییر کرد و ادامه یافت.
هوش مصنوعی: دل شکسته از دست دراز کردن زلف تو، بارها نام و نشانی از باد صبا گرفت و آن را رها کرد.
هوش مصنوعی: عشق و محبت به یار مانند دردی است که گریبانم را گرفته است. دلم احساس می‌کند که باید به این درد و درمان آن بپردازد و به همین خاطر این احساس را تحمل می‌کند.
هوش مصنوعی: دلی که از زهد و پارسایی دور شد و به عشق روی آورد، بویی از صداقت و نیریزی ناپسند را پذیرفت و رها کرد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه بوی خوشی از خانه می‌آید، مسیری درست و نادرست را در میکده در پیش گرفته و آن را رها کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.