ناصرخسرو » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱ کیوان چو قران به برج خاکی افگند زاحداث، زمانه را به پاکی افگند اجلال تو را ضوء سِماکی افگند اعدای تو را سوی مغاکی افگند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: کیوان مانند قرآنی بر روی زمین افکنده شده است، و وجود او از نادرست‌های زمانه را به پاکی می‌کشاند. جلال و زیبایی او نور سماوی را به خود جذب کرده و دشمنانش را به سوی نابودی می‌برد.
هوش مصنوعی: کیوان مانند قرآنی که در برج خاکی قرار گرفته، به زمانه طراوت و پاکی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: عظمت و شکوه تو مانند نور درخشان ستاره‌هاست، اما دشمنان تو را به سوی تباهی و نابودی می‌کشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.