هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از احساس عشق و دلبستگی خود به کسی صحبت می‌کند که از غم او رنج می‌برد. او در حالی که به عیوب محبوبش توجه کرده است، تصمیم می‌گیرد که به صاحبش مراجعه کند و مشکلات را مطرح کند، اما صاحبش می‌گوید که خود او نیز به تمامی عیوبش عادت کرده و آنها را پذیرفته است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از احساس عشق و دلبستگی خود به کسی صحبت می‌کند که از غم او رنج می‌برد. او در حالی که به عیوب محبوبش توجه کرده است، تصمیم می‌گیرد که به صاحبش مراجعه کند و مشکلات را مطرح کند، اما صاحبش می‌گوید که خود او نیز به تمامی عیوبش عادت کرده و آنها را پذیرفته است.
هوش مصنوعی: من اسبی دارم که به خاطر غم او سوخته‌ام و با دقت به تمام عیب‌هایش نگاه می‌کنم.
هوش مصنوعی: گفتم بروم و عیب‌های او را به خودش بگویم، ولی او پاسخ داد که تمام عیب‌های او را فروخته‌ام و دیگر چیزی باقی نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
تا چون گل لعل گونه بفروخته ام
چون نیلوفر جامه غم دوخته ام
بیداری شب ز نرگس آموخته ام
زیرا که چو لاله با دل سوخته ام
از عشق تو آتشی بر افروخته‌ام
وانگه بخودی خود فرو سوخته‌ام
از چشم تو سحر مطلق آموخته‌ام
وز عشق تو شمع روح‌افروخته‌ام
از حالت من چشم بدان دوخته باد
چون چشم برخسار تو در دوخته‌ام
چون شمع به هجران رخت سوخته ام
جز روی تو دیده از جهان دوخته ام
فرهاد صفت دورم از آن نوش لبت
وز نیش جفا به جورت آموخته ام
ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام
پیرانه سر از داغ غمت سوخته ام
مرغ دل من حریف عشق تو کجاست
اما چکنم چون بتو آموخته ام
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.