|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها به نوعی احساس ناامیدی و بی‌معنایی زندگی را بیان می‌کنند. شاعر می‌گوید که زندگی و آرزوها بیشتر شبیه یک خیال یا توهم هستند و داستان‌هایی که از زندگی می‌شنویم، فقط بهانه‌ای برای ادامه دادن هستند و در واقع عملاً هیچ معنا یا حقیقتی ندارند.
هوش مصنوعی: دو دنیا تنها یک تصور از خانه‌ای بود و ما هم تنها یک بهانه برای وجود آن خیال بودیم.
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که داستانی از زندگی‌ام را می‌شنوی، اما من چه بگویم؟ این داستان تنها یک افسانه بیش نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جان شیفتهٔ الست می‌پنداری
و اندیشهٔ ما بهانه‌ای بیش نبود
آنست که خویش، هست می‌پنداری
قصّه چه کنم، نشانه‌ای بیش نبود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.