مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۲ بانگ مستی ز آسمان می‌آید مستی ز فلک نعره‌زنان می‌آید از نعرهٔ او جان جهان می‌شورد کان جان جهان از آن جهان می‌آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت‌ها درباره‌ی صدای مستی و شوری است که از آسمان می‌آید و اثر عمیقی بر جان انسان دارد. نعره‌های آسمانی به نوعی جان جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و این روح زندگی از دنیای بالاتر سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: صدا و نغمه‌ی سرخوشی از آسمان به گوش می‌رسد و حالتی شاداب و پرنشاط از آسمان پدیدار است.
هوش مصنوعی: از صدای او روح و جان عالم به تلاطم می‌افتد؛ چون آن روح و جان از دنیای دیگر می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو شمع تنم ز دل به جان می آید
جانم به لب از تاب زبان می آید
زین آتش دل خوشم چنان می آید
کز آتش آب در دهان می آید
از رنگ رخش گل به فغان می آید
وز لعل لبش شکر به جان می آید
چاهی است معلّق زنخش می بینی
کز دیدنش آب در دهان می آید
باد سحری رقص‌کنان می‌آید
با مژده یار مهربان می‌آید
برخیز که تا بر سر ره بنشینیم
کآواز درای کاروان می‌آید
آن سرو خرامان که چنان می آید
از رفتن او دلم بجان می آید
زلفش که دم از نافه تاتار زند
مشک ختنست و بوی آن می آید
صبحست و خروش بلبلان می‌آید
برخیز که سنگ در فغان می‌آید
این ناله مرغان سحر پیغامیست
کز بیداران به خفتگان می‌آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.