هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تا زمانی که انسان خود را به خود واگذار نکند و در جستجوی خودشناسی نباشد، نمی‌تواند به حقیقت درونی برسد. وقتی که انسان دچار غفلت و مستی از دنیا می‌شود، از دید خود خارج می‌شود. وقتی که با پاکی و یقین به حضور در عالم حقیقت می‌رسد، می‌تواند نفرت و کینه‌ها را کنار بگذارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت را نشناسی و به درون خود دسترسی پیدا نکنی، نمی‌توانی به معنای واقعی خودت برسید. وقتی که در حالت مستی و بی‌خبر از خود هستی، از نگاه دیگران دور می‌شوی و خود را پنهان می‌کنی.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تا زمانی که انسان خود را به خود واگذار نکند و در جستجوی خودشناسی نباشد، نمی‌تواند به حقیقت درونی برسد. وقتی که انسان دچار غفلت و مستی از دنیا می‌شود، از دید خود خارج می‌شود. وقتی که با پاکی و یقین به حضور در عالم حقیقت می‌رسد، می‌تواند نفرت و کینه‌ها را کنار بگذارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت را نشناسی و به درون خود دسترسی پیدا نکنی، نمی‌توانی به معنای واقعی خودت برسید. وقتی که در حالت مستی و بی‌خبر از خود هستی، از نگاه دیگران دور می‌شوی و خود را پنهان می‌کنی.
هوش مصنوعی: وقتی که از هر دو دنیا پاک و خالص شوی، به یقین می‌توانی نفرت را دور بریزی و آن را از خود دور کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا تو توئی تو را به حق ره ندهند
چون بی تو شدی زدیده بیرون ننهند
عشاق اگر دو کون پیش تو نهند
مفلس مانند و از خجالت نرهند
من عاشق دلسوخته جانی دارم
پیداست درین جهان به جانی چه دهند
تا با تو تویی ترا به خود ره ندهند
چون بی‌تو شدی زدیده بیرون ننهند.
قومی که به خاک مرگ سر بازنهند
تا حشر ز قال و قیل خود باز رهند
تا کی گوئی کسی خبر باز نداد
چون بیخبرند از چه خبر باز دهند
عشّاق دمی زقید هجران نرهند
تا کام به زیر گام خود در ننهند
گر عاشق مایی زسر خود برخیز
کانجا به گزاف جه به کس می ندهند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.