گنجور » مولانا » دیوان شمس » رباعیات

سید فرهود کاظمی در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۲۲ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۵۹ نوشته:

این طور باید صحیح باشد:
...
گفتم به تکلف دو سه «روزی» بنشین
...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۰۸:۳۹ نوشته:

مصرع سوم به این شکل صحیح می باشد:
گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین
سپاسگزارم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۱۳ نوشته:

همایون شجریان در آلبوم نه فرشته ام نه شیطان به زیبایی این رباعی رو اجرا کرده .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نرگس در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۳۲ نوشته:

مفهوم عبارت "گفتم به تکلف" در مصرع "گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین" چی هست؟ یعنی با اکراه گفتم یا یعنی از او خواستم که با سختی هم شده بماند؟ در واقع این تکلف برمیگرده به گوینده یا به مخاطب که عشق است؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ‫۲ سال قبل، شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۲۲ پاسخ داده:

تکلف در اینجا حالت گوینده است نه حالت مخاطب

یعنی با تعارف و تکلف (نه از صمیم دل) گفتم دو سه روزی اینجا (در دل من) بنشین

اما نشست و دیگه نرفت

تقریبا مصداق اصطلاح معروف تعارف اومد نیومد داره

هرچند می تونه خطاب هم باشد: هرچند برایت سخت است اما دو سه روزی بمان ولی ماند و نرفت چون مرا لایق خودش دید

اما برداشت دوم زیبا نیست که به عشق بگوید هرچند سختت است اما دو سه روز بمان

هم نوع کلام زیبا نیست و هم این که از عشق بخواهی که فقط دو سه روز بماند

توضیح دیگر:

اگر تکلف برای مخاطب بود باید قبل از فعل بنشین می آمد و در وزن شعر هم مشکلی پیش نمی آمد:

گفتم دو سه روزی به تکلف بنشین

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا یاهو در ‫۷ سال قبل، شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۳ نوشته:

درود
همچنان که دوستان اشاره کردن ؛ در مصرع سوم برای صحت وزن باید "روزی" نوشته شود .
در پاسخ نرگس گرامی
یکی از معانی تکلف " تعارف" است و فکر میکنم که منظور این است که به عشق تعارف نمود چند روزی مهمان باش اما او ساکن و صاحبخانه شد .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

اسماعیل آیینی در ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۷ نوشته:

پس از خوانش نخستین خط از این چهار پاره دنیای جدیدی از یک حس زیبا در من جوانه زد که با سه پاره ی پی امدش همسنگ نبود، نه نه که همسنگ نبود در سمت و سویی دیگر بود سمت و سوی زیبا بینانه ی عشق و دلدادگی و یکی شدن و این شروع یک چهار پاره در من شد با پیروی از هستی ای که پاره ی نخست به من داد ان را نوشتم و سالها پیش در کتاب شعر دوم خودم اورده بودم و این چهار پاره نوشته شده خود را برای آقای همایون شجریان هم فرستادم:
عشقت به دلم در آمد و شاد برفت
یک بار دگر شادتر از شاد برفت
غافل من زار که اول(کاول) امد دل برد
واخر عقلم تا که دل از یاد برفت.
این چهار پاره را نوشتم چون ورود عشق به دل، به خانه ی خود، قابلیت و شایستگی صاحب دل را می طلبد که پس از ورود عشق به دل، عشق به دل روح کامل می دمد چون عشق شایستگی دل را برای ورود به آن تایید می کند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مولیان در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۶ نوشته:

این شعر معنای لطیفی دارد و اگر در آن دقت نشود، معنای آن درست فهم نمی شود.
اینجا عشق یار به مهمانی که وارد خانه ای می شود تشبیه شده است. مهمانی که درست است خیلی دلنشین و دلرباست ولی خانه ی میزبان را نیز ویران می کند که خاصیت عشق همین است
در این رباعی مراحل آمدن عشق به دل عاشق بازگفته شده است.
ابتدا عشقت به دلم آمد و با دیدن خانه ی دل من شاد شد و برگشت
برای چه برگشت؟ برای آنکه رخت و لباسش را بیاورد و چند مدتی در دل من ساکن شود.
در مصرع سوم، معنای تکلف، رودربایستی داشتن است. به او با رودربایستی گفتم، چند روزی مهمان من باش
اما عشق او در خانه من برای همیشه ساکن شد و انگار که اصلا رفتن را فراموش کرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۶۱