|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به احساس عاشقانه و زیبایی تجربهی غم عشق اشاره دارند. شاعر از محبت و عشق به معشوق سخن میگوید و به این نکته اشاره میکند که هرچند غم و رنج وجود دارد، اما لذت و خوشی در عشق و احساسات مربوط به آن نیز بسیار شیرین و دلپذیر است. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که حتی اگر جانش در خطر باشد، او حاضر نیست به خاطر تقاضاهایش از معشوق دست بکشد.
هوش مصنوعی: دل به کسی باختهام که در غم خود شاد است؛ غم برای او خوشایند نیست، اما غمهایش را دوست دارد.
هوش مصنوعی: جان به عشق و محبت نیاز دارد، اما نمیتوانم بهراحتی جان خود را در اختیار دیگری قرار دهم، زیرا احساس میکنم این درخواستها ارزش چندانی ندارند و در دل خوشی نهفتهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل رفت بر کسی که بیماش خوش است
غم خوش نبود، ولیک غمهاش خوش است
جان میطلبد، نمیدهم روزی چند
جان را محلی نیست، تقاضاش خوش است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.