|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات احساسات عاشقانه و عاطفی را به تصویر میکشند. شاعر از دلباختگی و علاقه به کسی صحبت میکند که حتی بدون دارایی و مادیات، خوشحال زندگی میکند. همچنین به این نکته اشاره میکند که اگرچه غم و اندوه وجود دارد، اما اندوهی که به خاطر آن عشق است، خوشایند است. در نهایت، شاعر بیان میکند که در طلب عشق و جان خود است، اما نمیتواند به راحتی آن را به دست آورد، بهطوریکه در این تقاضا نوعی زیبایی و شگفتی وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل به کسی باختهام که بیاو احساس خوشحالی میکند، هرچند نبود او ناراحتی به همراه دارد، اما غمهای او برای من زیبا و دلپذیر است.
هوش مصنوعی: جان به شدت دلتنگی و اشتیاق را احساس میکند، اما نمیتوانم هر روز چندین بار جان را در اختیارش بگذارم. این احساس درخواست، زیبا است و نشاندهندهی عشق و yearning است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
غم خوش نبود ولیک غمهاش خوش است
جان میطلبد نمیدهم روزی چند
جانرا محلی نیست تقاضاش خوش است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.