|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به زیبایی و ویژگی‌های خاص فردی اشاره دارد که به اندازه ماه درخشان و فراتر از آن است. شاعر به تشبیه ماه و شب می‌پردازد و از زیبایی صورت و چهره شخصی که از آن سخن می‌گوید، یاد میکند. حتی اگر افق شفق سرخ باشد، رنگ چهره او همچنان زرد و متمایز باقی می‌ماند. در نهایت، شاعر با بیان تحفه‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد、 زیبایی و جذابیت آن شخص را ستایش میکند.
هوش مصنوعی: ای تو که ماه شبگرد را هم نتوانسته‌ای بیابی، هر چیزی که از ماه به تو می‌رسد، هدیه‌ای از ماه شبگرد است.
هوش مصنوعی: هرچند که در دور و اطراف، رنگ سرخی از افق دیده می‌شود، اما چهره تو همچنان زرد و کمرنگ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.