هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عشق و وابستگی عمیق خود به محبوب صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که تمام توجه و دل‌مشغولی‌اش معطوف به محبوبش است و چشم از سایر زیبایی‌ها و خوبی‌های جهان برداشته است. همچنین اشاره دارد که هر شعله‌ای که از عشق برمی‌خیزد، به دلیل سوختگی و احساس عمیق او است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عشق و وابستگی عمیق خود به محبوب صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که تمام توجه و دل‌مشغولی‌اش معطوف به محبوبش است و چشم از سایر زیبایی‌ها و خوبی‌های جهان برداشته است. همچنین اشاره دارد که هر شعله‌ای که از عشق برمی‌خیزد، به دلیل سوختگی و احساس عمیق او است.
هوش مصنوعی: ما کسانی هستیم که به خاطر عشق تو، نگاه‌مان را از همه زیبایی‌های جهان برگردانده‌ایم.
هوش مصنوعی: هر شعله‌ای که از آتش عشق در وجود ما ایجاد می‌شود، ناشی از این است که ما خود سوخته‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دو بیتی آموخته‌ایم
در عشق که او جان و دل و دیدهٔ ماست
جان و دل و دیده هر سه بردوخته‌ایم
تا آتش عشق او بر افروخته ایم
عود دل خود بر آتشش سوخته ایم
دلسوخته ایم و کار آتشبازی
آموخته ایم و نیک آموخته ایم
ما دلق ریای خویشتن سوخته ایم
تا طرز طریق فقر آموخته ایم
نی توشهٔ امروز نه فردا داریم
چشم از دو جهان بر کرمش دوخته ایم
چون شمع بسی رشتهٔ جان سوخته‌ایم
آتش به دل سوخته افروخته‌ایم
صد دامن از اشگ دیده اندوخته‌ایم
یک سوز ز پروانه نیاموخته‌ایم
تا درس محبت تو آموخته‌ایم
در خرمن عمر آتش افروخته‌ایم
بی‌جلوه شمع رویت از آتش غم
عمری‌ست که پروانه‌صفت سوخته‌ایم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.