گنجور

 
 
 
گنجور را از دست هوش مصنوعی نجات دهید!

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
تعداد ابیات: ۲
خلاصه

هوش مصنوعی: این شعر به جستجوی علم و دانش واقعی اشاره دارد. شاعر می‌گوید باید علمی را جستجو کنیم که ما را در حل مشکلات یاری کند، قبل از اینکه خیلی دیر شود. او همچنین تأکید می‌کند که به ظواهر ساده و مشخص قناعت نکنیم و به دنبال حقیقتی باشیم که شاید در ظاهر پنهان باشد. در واقع، مهم‌ترین علم و دانشی که به ما کمک می‌کند، چیزی است که در ابتدا مشخص نیست.

برگردان به زبان ساده

# علمی که تو را گره گشاید بطلب

زان پیش که از تو جان برآید بطلب

هوش مصنوعی: اگر دانش یا علمی وجود دارد که می‌تواند مشکلات تو را حل کند، آن را جستجو کن قبل از اینکه زمان از دست برود و زندگی‌ات به پایان برسد.

# آن نیست که هست می‌نماید بگذار

آن هست که نیست می‌نماید بطلب

هوش مصنوعی: چیزی که به نظر می‌رسد، همیشه واقعیت نیست. بهتر است از آنچه که وجود دارد ولی از نظرها پنهان مانده است، استقبال کنیم.
رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است

اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

کمال داودوند در ‫۷ سال قبل، شنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۲۸ نوشته:

واقعا که
جمع این رباعی از 5853

reply flag link

 
نازنین در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۴۷ نوشته:

به طلب صحیح نیست. بطلب صحیح است.

reply flag link

 
منصور بنانی در ‫۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۷ نوشته:

مادر بت ها
ریشه و مادر انواع بیشمار بت پرستی های آشکار و پنهان و ریز و درشت که اغلب نادیده گرفته می شوند، چیزی جز خود باختگی و پرستش افکارمان نیست. جالب اینکه اغلب افکار، مهمل، بیهوده، اتوماتیک و حتی مضر هستند و ما نسبت به اغلب افکارمان کنترلی نداریم و حتی قادر به خاموش کردن آنها نیستیم؛ اما تقریباً هر فکری هم که در ذهن ما می گذرد مطلق می انگاریم و باور می کنیم!، یا حداقل تحت تأثیر شدید آن واقع می شویم و خودمان را با آن یکی می پنداریم...در صورتی که افکار اصل وجود ما نیست و اغلب افکار، از نظر ارزش و اهمیت در حد سرو صدای شکم هستند!!! افکار تلقین شده و اتوماتیکی نظیر من بی عرضه یا با عرضه ام! ، من بدبخت یا خوشبختم! من باید یا نباید این کار را می کردم! و حتی افکاری مانند من پیر یا جوانم! من غمگین یا خشمگین هستم! همگی حول من یا خودی می چرخند که از اساس وجود خارجی ندارد!! به عبارت دیگر پایه زندگی ما بر هویت و منیتی شکل گرفته که وجودش زیر سؤال است و شبحی تخیلی است. من کاذب به قول مولانا نیست هست نما ست. اگر فکر را از خود کاذب بگیری، خاموش می شود و می میرد. از این رو لاینقطع، وراجی افکار ادامه دارد تا حیات من کاذب به خطر نیفتد!
مغناطیس پر قدرت افکار، چنان ما را به خود مشغول می کنند، که برای درک " شعور ورای فکر لا یتناهی " که " اصل وجود " ماست و از جنس عشق و آگاهی مطلق است، فرصتی باقی نمی ماند... شعور لایتناهی که در کل هستی ریشه دارد، ولی فکر و ذهن محدود ما قادر به درک آن نیست...ولی با همان شعور ورای فکر به راحتی درک می شود:
جان شو و از راه جان، جان را شناس
یار بینش شو، نه فرزند قیاس "مولانا "
فکر و یا قیاس، با تلفیقی از افکار و هیجان ها ، "خود مجزا و توهمی " بنا نهاده و کورکورانه آن را باور کرده است که البته واقعی نیست و گول زننده است و ما را از درک والاترین نعمت زندگی یعنی خود متعالی محروم کرده است...ولی حتی با پرسش های منطقی و دقیق فکری و ذهنی هم این خود کاذب و متزلزل زیر سؤال می رود و نبودنش فاش می شود!
حال برای درک آن شعور و آگاهی مطلق ورای فکر که تهی بنظر می رسد (تهی از موضوعات آگاهی نظیر افکار، هیجان ها و دیدنی و شنیدنی ها و...) ولی اصل همه مخلوقات و موضوعات آگاهی است، بهتر است قبل از این که فرصت ما با رسیدن مرگ به سر رسد و از وصال این معشوق بی همتا، محروم بمانیم، از دل و جان رو به سوی آن " هستی نیست نما " (خود متعالی یا آگاهی بی انتها) بکنیم و از غرق شدن کورکورانه در " نیست هست نما " (خود کاذب و موضوعات آگاهی نظیر دیدنی ها، افکار، هیجان ها و...) بپرهیزیم...به قول حضرت مولانا در این رباعی زیبا:
علمی که ترا گره گشاید بطلب
زان پیش که از تو جان برآید بطلب
آن نیست که هست می نماید بگذار
آن هست که نیست می نماید بطلب

reply flag link

 
سو سو در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۲۴ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۱۹ پاسخ داده:

خیلی عالی ممنون

reply flag link

 
محسن جهان در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۳ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۴ نوشته:

پیر بلخ در این رباعی نغز خطاب به بشر بیان می‌کند:

بدنبال آن علمی باش که بتواند گره‌گشایی از مشکلات تو کند، قبل از آنکه جان به جان آفرین تسلیم کنی.

 معرفت به اقلامی که در واقع نیست شدنی است و به ظاهر عیان می‌نماید را رها کن ( اقلام مادی) و در پی معرفتی که حقیقت محض بوده ولی از دید آدمیان پنهان است باش.

اشاره به آیات مبارکه ۲۶ و ۲۷ سوره الرحمن، "کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‌ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ" (هرکه روی زمین است، فنا پذیرد و فقط ذات پروردگارت که دارای شکوه و اکرام است، باقی می‌ماند).

 

reply flag link

 
محمد گودرزی در ‫۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۲۲ نوشته:

مصرع اول بیت اول که واضحه و به نظرمن مصرع دوم :اون علمی رو که انتخاب میکنی باید باعث بشه که استعداد هات شکوفا بشه .

حالا بیت بعد: به اون چیزی که نداری توجه نکن و به داشته هات اهمیت بده.

با داده قناعت کن و با داد بزی /                                                              در بند تکلف مشو آزاد بزی 

در به ز خودی نظر مکن غصه مخور /                                             در کم ز خودی نظر کن و شاد بزی

reply flag link

 
MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۰۱ پاسخ داده:

با سلام و احترام 

همون توضیحی که اقا محسن دادن درست هست

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.