ای دوست! شکر بهتر یا آنک شکر سازد؟
خوبیِ قمر بهتر یا آنک قمر سازد؟
ای باغ! تویی خوشتر یا گلشنِ گل در تو؟
یا آنک برآرد گُل صد نرگس تر سازد؟
ای عقل! تو به باشی در دانش و در بینش
یا آنک به هر لحظه صد عقل و نظر سازد؟
ای عشق! اگر چه تو آشفته و پُرتابی
چیزی‌ست که از آتش بر عشق کمر سازد
بیخود شده‌ی آنم سرگشته و حیرانم
گاهی‌م بسوزد پر گاهی سر و پر سازد
دریای دل از لطفش پُر خسرو و پُر شیرین
وز قطره اندیشه صد گونه گهر سازد
آن جمله گهر‌ها را اندر شکند در عشق
وان عشق عجایب را هم چیز دگر سازد
شمس‌الحق تبریزی چون شمس دل ما را
در فعل کند تیغی در ذات سپر سازد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و ارزش‌های مختلف اشاره میکند و تلاش میکند تا ارتباطات بین آن‌ها را بررسی کند. او ابتدا به مقایسه شکر و آنچه که در طبیعت شیرینی می‌آفریند می‌پردازد و سپس به زیبایی قمر و نقش آن در خلق زیبایی اشاره میکند. نفس باغ و گل‌ها و تأثیر آن‌ها بر روح و دل را مدنظر قرار می‌دهد. سپس شاعر به عقل و دانش می‌پردازد و برتری علم را در برابر عقل محدود انسانی بیان میکند. عشق نیز موضوع دیگر این شعر است که اگرچه ناآرام و پر آشوب است، اما قدرت ایجاد دگرگونی‌های عمیق در وجود انسان را دارد. شاعر در ادامه به دریای دل و دگرگونی‌هایی ناشی از عشق می‌پردازد که به تولید زیبایی‌های تازه و ناب ختم می‌شود. در نهایت، اشاره به "شمس الحق تبریزی" به معنای درخشندگی و نورانی بودن دل انسان است که در نتیجه عشق و معرفت به وجود می‌آید. شاعر از درون تهی و سرگشته خود با عشق و معرفت پر می‌شود و این احساسات به زایش زیبایی‌ها و دانش‌های نو می‌انجامد.
هوش مصنوعی: دوست عزیز! آیا شکر بهتر است یا آن که شکر را تولید کند؟ آیا زیبایی ماه بهتر است یا آن که ماه را خلق کند؟
هوش مصنوعی: ای باغ! آیا تو از باغ‌های پرگل زیباتری، یا آن گلشن که در آن هزاران نرگس تازه شکوفا می‌شود؟
هوش مصنوعی: ای عقل! آیا تو در دانش و بینش برتری، یا اینکه در هر لحظه می‌توانی صدها عقل و نظر جدید خلق کنی؟
هوش مصنوعی: ای عشق! هرچند تو چیز پیچیده و پر تلاطمی هستی، اما در حقیقت، همچون آتشی هستی که می‌تواند عشق را شکل دهد و به آن قوت ببخشد.
هوش مصنوعی: من بی‌دلیل به شدت مجذوب و گیج هستم؛ گاهی احساسم به قدری شدید است که مرا می‌سوزاند و گاهی هم آرامش می‌بخشد و مرا در خود غرق میکند.
هوش مصنوعی: دل مانند دریایی است که از محبت و خوبی او پر شده است و مانند داستان خسرو و شیرین پر از احساسات گوناگون است. از فکر و اندیشه‌ام، انواع جواهرات و زیبایی‌ها شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: عشق می‌تواند تمام زیبایی‌ها و ارزش‌ها را نابود کند و همچنین توانایی تبدیل کردن چیزهای عجیب و غریب را به چیزهای متفاوت و جدید دارد.
هوش مصنوعی: شمس‌الحق تبریزی مانند خورشید، دل ما را به فعالیت و حرکت وا می‌دارد و همچون شمشیری در عمق وجود ما، محافظی در برابر چالش‌ها ایجاد میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای دوست شکر خوشتر یا آنک شکر سازد
ای دوست قمر خوشتر یا آنک قمر سازد
بگذار شکرها را بگذار قمرها را
او چیز دگر داند او چیز دگر سازد
در بحر عجایب‌ها باشد به جز از گوهر
[...]
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.