آن مه چو در دل آید او را عجب شناسی
در دل چگونه آید از راه بی‌قیاسی
گر گویی می‌شناسم لاف بزرگ و دعوی
ور گویی من چه دانم کفر است و ناسپاسی
بردانم و ندانم گردان شده‌ست خلقی
گردان و چشم بسته چون استر خراسی
می‌گرد چون خراسی خواهی و گر نخواهی
گردن مپیچ زیرا دربند احتباسی
یوسف خرید کوری با هیجده قلب آری
از کوری خرنده وز حاسدی نخاسی
تو هم ز یوسفانی در چاه تن فتاده
اینک رسن برون آ تا در زمین نتاسی
ای نفس مطمئنه اندر صفات حق رو
اینک قبای اطلس تا کی در این پلاسی
گر من غزل نخوانم بشکافد او دهانم
گوید طرب بیفزا آخر حریف کاسی
از بانگ طاس ماه بگرفته می‌گشاید
ماهت منم گرفته بانگی زن ار تو طاسی
آدم ز سنبلی خورد کان عاقبت بریزد
تو سنبل وصالی ایمن ز زخم داسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شکوه و جستجوی حقیقت در دل انسان اشاره دارد. شاعر به زیبایی‌های یک حقیقت عمیق اشاره می‌کند که از طریق شناخت و آگاهی به دست می‌آید. او می‌گوید که برخی انسان‌ها در کوری و نادانی هستند و مانند الاغ در بند، نمی‌توانند حقیقت را ببینند. شاعر همچنین به مثال یوسف اشاره می‌کند که در چاه افتاده است و از دیگران می‌خواهد که به دنبال رهایی از قید و بند خود باشند. در نهایت، او به نفس مطمئنه و روح پاک اشاره کرده و این نکته را مطرح می‌کند که هر کس باید به عمق وجود خود نگاهی کند و از زخم‌های زندگی در امان باشد. زندگی با زیبایی‌ها و دردها تواما سپری می‌شود و باید آدمی آگاه باشد تا از آنها عبرت بگیرد.
هوش مصنوعی: وقتی آن ماه در دل انسان حضور پیدا می‌کند، انسان به شگفتی می‌افتد که چگونه می‌توان او را شناخت و درک کرد بدون اینکه از مقیاس‌های معمولی استفاده کنیم.
هوش مصنوعی: اگر بگویی که می‌شناسم، به این معنی است که خود را بزرگ و سرشناس می‌دانم و ادعای بزرگی می‌کنم. ولی اگر بگویی من چه می‌دانم، این نشان‌دهنده کفر و ناسپاسی است.
هوش مصنوعی: مردم به گونه‌ای دچار چرخش و تغییر شده‌اند که به مانند یک الاغ کور، فقط به دنبال راهی می‌گردند و نمی‌دانند به کدام سمت می‌روند.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مانند خر دور خود بچرخی و اگر نمی‌خواهی، گردن خود را نپیچان زیرا در بند و زنجیر هستی.
هوش مصنوعی: یوسف با هیجده دل به خاطر کوری خریداری شد. این کار به خاطر کوری کسی است که حسد می‌ورزد و به او ضرر می‌زند.
هوش مصنوعی: تو نیز مانند یوسفانی هستی که در چاه گرفتار شده‌اند، اکنون زمان آن رسیده که به کمک یک طناب بیرون بیایی و به زمین نرسی.
هوش مصنوعی: ای نفس آرام، در صفات خداوند دور بگرد و ببین که این پوشاک مجلل تا کی همراه تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر من غزل نخوانم، او به من می‌گوید صحبت کن و شادی را بیشتر کن، زیرا دوست من نیز در این جمع است.
هوش مصنوعی: از صدای طاس (همان طاس به معنی ظرف) ماه، من هم دچار حالتی شده‌ام. اگر تو ظرفی را به صدا درآوری، من هم در این حالت خواهم بود.
هوش مصنوعی: انسان به خاطر لذت‌های زودگذر و پنهان، ممکن است در نهایت دچار آسیب شود. اما کسی که به عشق و وصال واقعی دست یابد، از آسیب‌ها و رنج‌ها در امان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.