ای شه جاودانی وی مه آسمانی
چشمه زندگانی گلشن لامکانی
تا زلال تو دیدم قصه جان شنیدم
همچو جان ناپدیدم در تک بی‌نشانی
عاشق مشک خوش بو می‌کند صید آهو
می‌رود مست هر سو یا تواش می‌دوانی
ای شکر بنده تو زان شکرخنده تو
ای جهان زنده از تو غرقه زندگانی
روز شد های مستان بشنوید از گلستان
می‌کند مرغ دستان شیوه دلستانی
شیوه یاسمین کن سر بجنبان چنین کن
خانه پرانگبین کن چون شکر می‌فشانی
نرگست مست گشته جنیی یا فرشته
با شکر درسرشته غنچه گلستانی
با چنین ساقی حق با خودی کفر مطلق
می‌زند جان معلق با می رایگانی
روز و شب ای برادر مست و بی‌خویش خوشتر
مست الله اکبر کش نبوده است ثانی
نام او جان جان‌ها یاد او لعل کان‌ها
عشق او در روان‌ها هم امان هم امانی
چون برم نام او را دررسد بخت خضرا
اسم شد پس مسما بی‌دوی بی‌توانی
چند مستند پنهان اندر این سبز میدان
می‌روم سوی ایشان با تو گفتم تو دانی
جان ویسند و رامین سخت شیرین شیرین
مفخر آل یاسین وز خدا ارمغانی
تو اگر می‌شتابی سوی مرغان آبی
آب حیوان بیابی قلزم شادمانی
چرب و شیرین بخوردی عیش و عشرت بکردی
سوی عشق آی یک شب هم ببین میزبانی
ما هم از بامدادان بیخود و مست و شادان
ای شه بامرادان مستمان می‌کشانی
با ظریفان و خوبان تا به شب پای کوبان
وز می پیر رهبان هر دمی دوستگانی
این قدح می شتابد تا شما را بیابد
در دل و جان بتابد از ره بی‌دهانی
ای که داری تو فهمی قبض کن قبض اعمی
غیر این نیست چیزی تو مباش امتحانی
غیر این نیست راهی غیر این نیست شاهی
غیر این نیست ماهی غیر این جمله فانی
نی خمش کن خمش کن رو به قاصد ترش کن
ترک اصحاب هش کن باده خور در نهانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعری بزرگ به وصف معشوق و زیبایی‌های عشق می‌پردازد. شاعر معشوق را به عنوان جهانی جاویدان و سرچشمه زندگی توصیف می‌کند. او در بهشت عشق گم شده و احساساتی عمیق را با زبانی شگفت‌انگیز به تصویر می‌کشد. عشق را به بوی خوش مشک و زیبایی گل‌ها تشبیه می‌کند و بیان می‌کند که در مسیر عشق، انسان باید از خود بیخود شود.
شاعر به شادابی و مستی از عشق اشاره دارد و از معشوق می‌خواهد که باده عشق را در دل و جانش بریزد. او همچنین به زندگی مستانه و خوشی‌هایی که در عشق وجود دارد، تأکید می‌کند و از شنیدن آوای دل‌انگیز گلستان می‌گوید. در نهایت، او دعوت به مستی و زندگی بدون قید و شرط می‌کند و تأکید دارد که در این دنیا، عشق و معرفت بالاترین هدف است.
هوش مصنوعی: ای پادشاهی که همیشگی هستی و ای ماهی که در آسمان می‌درخشی، تو چشمه‌ای از زندگی و باغی هستی که در مکانی فراتر از این دنیا قرار دارد.
هوش مصنوعی: وقتی جمال زلال تو را دیدم، قصه جانم را شنیدم، اما مانند جان خودم، در این تنهایی و غیاب ناپدید شدم.
هوش مصنوعی: عاشق از بوی خوش مشک لذت می‌برد و مانند آهو به دنبال عشقش در حال حرکت است، در حالی که غرق در هشیاری و سرخوشی است.
هوش مصنوعی: ای شیرینی، که من بنده‌ی خنده‌های تو هستم. ای جهان، که به سبب وجود تو، در دریایی از زندگی غرق شده‌ای.
هوش مصنوعی: صبح شده است و پرندگان از باغ گل‌ها صدای دل‌نواز خود را به گوش می‌رسانند، آنها با آوازشان دل مردم را شاد می‌کنند.
هوش مصنوعی: ای یاسمنی، با ناز و دلربایی سر خود را به این شیوه تکان بده. با این کار، دلتنگی‌ها را از خود دور کن و همچون شکر که شیرینی می‌بخشد، خوشی و سرزندگی را در خانه‌ات جاری کن.
هوش مصنوعی: چشمان تو مانند گل نرگس، دل را سرمست کرده است. تو همچون موجودی از عالم بالا با زیبایی خود، به دل و جان می‌نوازی و در دل گلستان، بوی شیرینی را پراکنده می‌کنی.
هوش مصنوعی: با چنین ساقی که به حق خود را می‌داند، کافر می‌شود و جانش در حالتی معلق قرار می‌گیرد، در حالی که شراب مجانی است.
هوش مصنوعی: ای برادر، روز و شب در حال مستی و بی‌خودی خوشتر است، زیرا هیچ چیزی مانند "الله اکبر" وجود ندارد که با آن مقایسه شود.
هوش مصنوعی: نام او جان‌بخش همه جان‌هاست و یادش مانند جواهر ارزشمند در قلب‌ها می‌درخشد. عشق او در روح‌ها جاری است و همواره مایه آرامش و امنیت است.
هوش مصنوعی: وقتی نام او را ببرم، بخت سبز و خرم به سراغم می‌آید. بنابراین، کسی که دارای این نام است، می‌تواند به آسانی به مقصودش برسد، بدون هیچ تلاشی یا توانایی خاصی.
هوش مصنوعی: در این میدان سرسبز، عده‌ای هستند که به طور پنهانی در حال فعالیت‌اند و من به سمت آنها می‌روم. قبلاً درباره‌شان با تو صحبت کرده‌ام و تو این موضوع را می‌دانی.
هوش مصنوعی: روح رامین و ویسند به شدت شیرین و دلپذیر است و از طرف آل یاسین به عنوان افتخار و هدیه‌ای از سوی خداوند به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: اگر به سوی پرندگان آبی بروی، می‌توانی خوشبختی و زندگی بهتری را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: تو از زندگی لذت بردی و خوشگذرانی کردی، حالا به سوی عشق برو و یک شب را هم به میزبانی بگذران.
هوش مصنوعی: ما نیز از صبح زود در حال سرخوشی و نشاط هستیم و ای پادشاه، به سوی آرزوهایمان ما را می‌کشانید.
هوش مصنوعی: با انسان‌های ظریف‌نفس و خوب تا شب ادامه می‌دهیم، و در هر لحظه با دوستان، از شراب پیر و زهد می‌نوشیم.
هوش مصنوعی: این جام شراب با سرعت می‌آید تا شما را پیدا کند و در دل و روح شما تابش کند، بی‌آنکه شما کلامی بگویید.
هوش مصنوعی: ای کسی که درک و فهمی داری، به خاطر داشته باش که فقط این نتیجه را بپذیر که چیزی مفهومی ندارد و تو هم در حال امتحان هستی.
هوش مصنوعی: جز این راهی وجود ندارد، جز این سلطانی وجود ندارد، جز این ماهی وجود ندارد، غیر از این کلام زوال‌پذیر نیست.
هوش مصنوعی: نی را آرام کن و به قاصد بگویید که چهره‌اش را درهم کشیده و از دوستانش دوری کند. در پنهانی باده بنوش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.