غزل شمارهٔ ۲۶۶۷
مبارک باد بر ما این عروسی
خجسته باد ما را این عروسی
چو شیر و چون شکر بادا همیشه
چو صهبا و چو حلوا این عروسی
هم از برگ و هم از میوه ممتع
مثال نخل خرما این عروسی
چو حوران بهشتی باد خندان
ابد امروز فردا این عروسی
نشان رحمت و توقیع دولت
هم این جا و هم آن جا این عروسی
نکونام و نکوروی و نکوفال
چو ماه و چرخ خضرا این عروسی
خمش کردم که در گفتن نگنجد
که بسرشت است جان با این عروسی
🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی) | 🔍 شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکی‌درج | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیه‌ها
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
B Alavi نوشته:
که به سرشت است جان با این عروسی?!!!!!
که بسرشت است جان با این عروسی???
—
پاسخ: با تشکر، مطابق پیشنهادتان «به سرشت» با «بسرشت» جایگزین شد.
👆⚐
فروزا نوشته:
تنها شکلی که هم معنا و هم به وزن ردیف می شود این است:
که بس رشته ست با جان این عروسی ( که بسیار جان با این عروسی ریسیده و تابیده شده است)
👆⚐
وفایی نوشته:
فروزا جان !
شما هم عجب اختراعاتی می کنید !!
در دیوان شمس من به این صورت نوشته شده ، که هم وزن اش و هم معنی اش درسته :
خمش کردم که در گفتن نگنجد
که بسرشتست جان با این عروسی
👆⚐
وفایی نوشته:
بنابراین به صورتی که در بالا نوشته شده ( که بسرشت است جان …. ) غلط است .
اگر بخواهیم ” است ” را جدا بنویسیم به این صورت می شود :
که بسرشته است جان با این عروسی
بسرشته = سرشته = مخلوط شده ، آمیخته ، آغشته ….
👆⚐