آن ماه همی‌تابد بر چرخ و زمین یا نی
خود نیست به جز آن مه این هست چنین یا نی
در هر ره و هر پیشه در لشکر اندیشه
هر چستی و هر سستی آید ز کمین یا نی
آن رسته خویش خود دیده پس و پیش خود
ایمن بود و فارغ از روز پسین یا نی
در هر قدمی دامی چون شکر و بادامی
زین دام امان یابد جز جان امین یا نی
گر باغ یقین خواهی پس رخت منه بر ظن
ظن ار چه بود عالی باشد چو یقین یا نی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم یقین و تردید می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگرچه ماه بر زمین می‌تابد، اما واقعیت چیزی فراتر از آن است. در هر مسیری که بروی، اندیشه و تفکر تاثیرگذار است و هر حرکتی می‌تواند به پیروزی یا شکست منجر شود. کسی که به درستی و راستی نگاه کند، از تأثیرات روزگار مصون خواهد ماند. همچنین، در زندگی، موانعی وجود دارند که فقط جان پاک و امین از آنها می‌گریزد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که اگر به حقیقت و یقین می‌خواهی برسی، باید از تردید و ظن فاصله بگیری، چرا که یقین ارزشمندتر از هر نوع گمان است.
هوش مصنوعی: ماه بر آسمان و زمین درخشان است، اما آیا خود آن ماه چنین است یا اینکه تنها بازتابی از ماهیت دیگری است؟
هوش مصنوعی: در هر مسیر و هر حرفه‌ای، در پس ذهن و تفکر، هر نوع زود و یا دیر اقدام کردن به خاطر کمبود یا عدم آمادگی است.
هوش مصنوعی: آن شخص که به خود و زندگی‌اش توجه دارد و مسیرش را خوب می‌بیند، در برابر مشکلات آینده احساس امنیت و آرامش می‌کند.
هوش مصنوعی: در هر قدمی می‌توان دامی شیرین و فریبنده یافت که جز روح پاک و اطمینان‌بخش کسی از آن نجات نمی‌یابد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال بهشت یقین هستی، پس به ظن و گمان خود دل نبند. حتی اگر ظن تو هم بسیار عالی به نظر برسد، باز هم به مرتبه یقین نمی‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.