ای بخاری را تو جان پنداشته
حبه زر را تو کان پنداشته
ای فرورفته چو قارون در زمین
وی زمین را آسمان پنداشته
ای بدیده لعبتان دیو را
لعبتان را مردمان پنداشته
ای کرانه رفته عشق از ننگ تو
ای تو خود را در میان پنداشته
ای گرفته چشمت آب از دود کفر
دود را نور عیان پنداشته
ای ز شهوت در پلیدی همچو کرم
عاشقان را همچنان پنداشته
مستی شهوت نشان لعنت است
ای نشان را بی‌نشان پنداشته
ای تو گندیده میان حرف و صوت
وی خدا را بی‌زبان پنداشته
ماهتابش می‌زند بر کوریت
ای تو مه را هم نهان پنداشته
هر چه گفتم خویشتن را گفته‌ام
ای تو هجو دیگران پنداشته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقد افرادی می‌پردازد که خود را بالاتر از دیگران می‌دانند و واقعیت را به شکل نادرستی تعبیر می‌کنند. او با استفاده از استعاره‌هایی مانند بخاری که جان پنداشته و حبه زری که کان پنداشته، به فریب خود و دیگران اشاره می‌کند. شاعر به کسانی که عشق و زیبایی را در پلیدی می‌بینند و به عبور از حقیقت می‌پردازند، انتقاد می‌کند و نشان می‌دهد که این افراد به اشتباه خود را در موقعیتی برتر از واقعیت می‌بینند. در نهایت، شاعر می‌گوید هر چه گفت، در واقع انعکاسی از خویشتن خود بوده و کسانی که به اشتباه به نقد دیگران می‌پردازند، باید به وضعیت خود نیز توجه کنند.
هوش مصنوعی: تو بخاری را که جان می‌پنداری و حبه‌ای زر را که به عنوان گنج و گوهری ارزشمند در نظر می‌گیری، دچار اشتباه هستی.
هوش مصنوعی: ای کسی که به عشق و ثروت مانند قارون در زمین خود فرورفته‌ای، در حالی که با کبر و غرور، زمین را به جای آسمان تصور می‌کنی.
هوش مصنوعی: ای کسانی که بازیچه‌های دیوان را می‌بینید، آنها را برای مردمان می‌پندارید.
هوش مصنوعی: ای کسی که عشق را از خود دور کرده‌ای، تو که خود را در میان می‌پنداری.
هوش مصنوعی: ای چشمان تو که از دیدن حقیقت غفلت کرده‌اند، گمان می‌کنی که تاریکی کفر چراغی روشن است و در واقع نور نیست.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر شهوت و پلیدی خود مانند کرم به نظر می‌رسی، عاشقان را همچنان در همین حالت می‌پنداری.
هوش مصنوعی: شهوت و تمایلات نفسانی، نمایانگر لعنت و نکوهش هستند. ای انسان، این نشانه را که بی‌نشانه است، درست درک کن.
هوش مصنوعی: تو که در میان کلمات و صداها گم شده‌ای، انگار که خداوند را بی‌زبان تصور کرده‌ای.
هوش مصنوعی: نور ماه بر تاریکی تو می‌تابد، ای کسی که مه را نیز پنهان فرض کرده‌ای.
هوش مصنوعی: هر چه که من بیان کرده‌ام، در واقع از درون خودم صحبت کرده‌ام و اگر تو این را بی‌ادبی دیگران تصور کنی، اشتباه می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.