مشنو حیلت خواجه هله ای دزد شبانه
بشلولم بشلولم مجه از روزن خانه
بمشو غره پرستش بمده ریش به دستش
وگرت شاه کند او که توی یار یگانه
سوی صحرای عدم رو به سوی باغ ارم رو
می بی‌درد نیابی تو در این دور زمانه
به شه بنده نوازی تو بپر باز چو بازی
به خدا لقمه بازان نخورد هیچ سمانه
بخورم گر نخورم من بنهد در دهن من
بروم گر نروم من کندم گوش کشانه
همه میرند ولیکن همه میرند به پیشت
همه تیر ای مه مه رو نپرد سوی نشانه
ز چه افروخت خیالش رخ خورشیدصفت را
ز کی آموخت خدایا عجب این فعل و بهانه
چو تو را حسن فزون شد خردم صید جنون شد
چو مرا درد فزون شد بده آن درد مغانه
چو تو جمعیت جمعی تو در این جمع چو شمعی
چو در این حلقه نگینی مجه ای جان زمانه
تو اگر نوش حدیثی ز حدیثان خوش او
تو مگو تا که بگوید لب آن قندفسانه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که از احساسات و افکار عمیق شاعر درباره عشق و زندگی حکایت می‌کند. شاعر به دزد شبانه‌ای اشاره می‌کند که به طرز غیرمنتظره‌ای وارد زندگی‌اش شده و او را به تفکر درباره زیبایی‌ها و زشتی‌های زندگی وادار می‌کند. او هشدار می‌دهد که نباید به ظاهر پرستش و ریا و همچنین وعده‌های توخالی دیگران اعتماد کرد، چرا که ممکن است در این دنیای بی‌رحم تنها و بی‌درد بمیرند. شاعر به عشق و جمعیت نیز اشاره می‌کند و آن را همچون شمعی در تاریکی توصیف می‌کند که گرما و نور به ارمغان می‌آورد. به طور کلی، او در جستجوی حقیقت و عشق واقعی است و بر اهمیت احساسات عمیق در زندگی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: با دقت به حرف‌های کسی گوش نکن که به دنبال فریب دادن دیگران است. او می‌خواهد شبانه به خانه‌ها وارد شود و از آنجا دزدی کند.
هوش مصنوعی: به خودت مغرور نشو که دیگران به خاطر داشتن مو یا ریش از تو ستایش می‌کنند. اگر او تو را دوست داشته باشد، همین کافی است و اعتبار بیشتری به این موضوع می‌دهد.
هوش مصنوعی: به سوی دنیای بی‌خبرایی برو و به سمت باغ ارم برو. در این دنیای پر از درد، هیچ آرامشی نخواهی یافت.
هوش مصنوعی: به خاطر مهربانی و لطف تو، من همچون پرنده‌ای در بند هستم که به سوی تو پرواز می‌کند. اما مانند یک بازیگر، ناپایدارم و زندگی‌ام را نمی‌توان به سادگی با لذتها و خواسته‌هایم پر کرد.
هوش مصنوعی: می‌خواهم از زندگی لذت ببرم، حتی اگر خودم هم در این مسیر مشکل داشته باشم. اگر حرکت نکنم یا قدمی برندارم، باز هم باید به پیش بروم و از آنچه دارم بهره ببرم.
هوش مصنوعی: همه انسان‌ها می‌میرند، اما همه به سمت تو می‌آیند. ای ماه زیبا، تیرهای عشق به سمت تو نشانه‌گذاری شده‌اند.
هوش مصنوعی: خیال او چه چیزی در دلش برانگیخته که مانند خورشید درخشان و زیباست؟ این رفتار و دلیلش را از کجا یاد گرفته است؟ عجیب است!
هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی تو بیشتر شد، عقل من تبدیل به شیفتگی گردید؛ و وقتی که درد من شدت گرفت، آن درد را که به می و شوق مربوط است به من بده.
هوش مصنوعی: تو در این جمع مثل شمعی هستی که نور می‌بخشد، و مانند نگینی در این حلقه درخشان هستی. وجود تو روح‌افزا و ارزشمند است.
هوش مصنوعی: اگر تو داستانی زیبا و خوش از دیگر داستان‌ها شنیدی، نگفتن آن را به زبان نیاور، تا آنکه خود آن شیرینی‌زبان به بیان آن بپردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
هله صیاد نگویی که چه دام است و چه دانه
که چو سیمرغ ببیند بجهد مست ز لانه
بجز از دست فلانی مستان باده که آن می
برهاند دل و جان را ز فسون و ز فسانه
بخورد عشق جهان را چو عصا از کف موسی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.