چون ببینی آفتاب از روی دلبر یاد کن
چون ببینی ابر را از اشک چاکر یاد کن
چون ببینی ماه نو را همچو من بگداخته
از برای جان خود زین جان لاغر یاد کن
درنگر در آسمان وین چرخ سرگردان ببین
حال سرگردان این بیپا و بیسر یاد کن
چون جهان تاریک بینی از سپاه زنگ شب
از اسیران شب هجران کافر یاد کن
چون ببینی نسر طایر بر فلک بر آتشین
ز آتش مرغ دل سوزیده شهپر یاد کن
چون ببینی بر فلک مریخ خون آشام را
چشم مریخی خون آشام پرشر یاد کن
لب ببند و خشک آر و هر چه بینی خشک و تر
در لب و چشمم نگر زان خشک و زین تر یاد کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی و فضایی، احساسات درونی خود را بیان میکند. او از خواننده میخواهد که در هنگام دیدن آفتاب، ابر، ماه و دیگر پدیدههای آسمانی، یاد او را در دل داشته باشد. شاعر در این تصاویر، به بیان غم و دلتنگی خود از جدایی و هجرت میپردازد و از معشوقهاش یاد میکند. او همچنین به سرگردانی و تنهایی خود اشاره میکند و از درد و رنجی که در دل دارد سخن به میان میآورد. در نهایت، او از دیگران میخواهد که در مواجهه با دنیای سخت و خشک، به یاد او و احساساتش بیفتند.
هوش مصنوعی: وقتی آفتاب را در چهره محبوبت ببینی، به یاد او بیفت و وقتی ابر را ببینی، به یاد من که عاشق تو هستم، بیفت.
هوش مصنوعی: وقتی ماه نو را ببینی، به یاد منی که به خاطر جانم ناچار از این جان لاغر رنج میبرم، فکر کن.
هوش مصنوعی: به آسمان نگاه کن و چرخش این دنیای بینظم را ببین، حالا به یاد بیاور که من هم مانند این جهان بیپا و بیسر، در سردرگمی زندگی میکنم.
هوش مصنوعی: وقتی که دنیای اطرافت را تیره و تار دیدی و از یورش سیاهی شب خسته شدی، به یاد کسانی باش که در بند جدایی و دوری ماندهاند و از آنها غافل نخواهی شد.
هوش مصنوعی: زمانی که پرندهای را در آسمان ببینی که بر فراز آتش در حال پرواز است، به یاد بیاور خاطرهی آن پرندهای که دلش به شدت سوخته است.
هوش مصنوعی: زمانی که تو بر آسمان، سیاره خونین مریخ را ببینی، به یاد داشته باش که چشمهای این سیاره، پر از شر و خشونت است.
هوش مصنوعی: سکوت کن و خود را از هر چیزی که میبینی دور کن. به لبها و چشمهایم نگاه کن و از سختیها و نرمیهایی که در آنها هست، یاد کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
روز چون روشن شود زان روی انور یاد کن
شب چو گردد تیره زان زلف معنبر یاد کن
صبح با خورشید تابان چون شود دست و بغل
از بیاض گردن و رخسار دلبر یاد کن
می توان کردن به عادت زهر را شیرین چو قند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.