خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
ای ماه برهم می زنی عهد ثریا نی مکن
تو روز پرنور و لهب ما در پی تو همچو شب
هر جا که منزل می کنی آییم آن جا نی مکن
ای آفتابی در حمل باغ از تو پوشیده حلل
بی تو بماند از عمل در زخم سرما نی مکن
ای آفتابت دایه‌ای ما در پیت چون سایه‌ای
ای دایه بی‌الطاف تو ماندیم تنها نی مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد به حلقه ارتباطشان ادامه دهد و از او دور نشود. او به تشبیه‌های شب و روز اشاره می‌کند که معشوق برای او نور و زندگی است. همچنین، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که بدون حضور معشوق، زندگی‌اش سرما و کم‌نور است و در نهایت به تنهایی و نیاز به محبت او اشاره می‌کند. به طور کلی، شعر درباره عشق و نیاز به وجود معشوق است.
هوش مصنوعی: ای ماه، تو که به راحتی از ما دور می‌شوی، عهد و پیمانی که با ثریا داشتی را زیر پا نگذار و ما را نرنجان.
هوش مصنوعی: تو روشنایی روز هستی و ما مثل شب در پی تو هستیم؛ هرجا که اقامت کنی، ما هم به آنجا خواهیم آمد، پس نرو.
هوش مصنوعی: ای خورشید که در بهار از توست، وقتی که درختان شکوفه می‌زنند، زیبایی و روشنی تو با ماست. بدون تو عمل و تلاش ما در برابر سرما و سختی‌ها بی‌فایده می‌ماند.
هوش مصنوعی: ای خورشید، تو مانند یک دایه برای ما هستی که در تاریکی‌ها به ما کمک می‌کنی. اما ما بدون محبت‌های تو تنها مانده‌ایم. پس آهسته و به دور از ما نروم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.