ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز
تا که ببینند خلق دبدبه رستخیز
دوش مرا شاه خواند بر سر من حکم راند
در تن من خون نماند خون دل رز بریز
با دل و جان یاغیم بی‌دل و جان می‌زیم
باطن من صید شاه ظاهر من در گریز
ای غم و اندیشه رو باده و بای غمست
چونک بغرید شیر رو چو فرس خون بمیز
کشته شوم هر دمی پیش تو جرجیس وار
سر بنهادن ز من وز تو زدن تیغ تیز
تشنه ترم من ز ریگ ترک سبو گیر و دیگ
با جگر مرده ریگ ساقی جان در ستیز
تا می دل خورده‌ام ترک جگر کرده‌ام
چونک روم در لحد زان قدحم کن جهیز
ترک قدح کن بیار ساغر زفت ای نگار
ساغر خردم سبوست من چه کنم کفجلیز
شمس حق و دین بتاب بر من و تبریزیان
تا که ز تف تموز سوزد پرده حجیز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعر عرفانی است که به بیان احساسات عمیق شاعر درباره عشق، مرگ و جستجوی حقیقت میپردازد. شاعر از حالتی شگرف سخن می‌گوید که در آن خود را در آستانه قیامت و رستاخیز می‌بیند. او از چشیدن باده و فراموشی غم‌ها سخن می‌گوید و به شدت به عشق و وصال معشوق نیازمند است. شاعر با تشبیهات زیبا و احساسی، درگیری‌ها و آرزوهای خود را بیان می‌کند و طلب بخشش و قربانی شدن در راه عشق را دارد. در نهایت، او از نور شمس حقیقت و دین می‌خواهد که بر او بتابد تا از شعله‌های سوزان رنج و اندوه رهایی یابد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، من به مرتبه‌ای از روحانیت دست یافتم، برخیز و بی‌درنگ به برپایی جشن و شادمانی بپرداز تا مردم قدرت و عظمت این قیام را ببینند.
هوش مصنوعی: شب گذشته شخصی با مقام و قدرت، من را مورد خطاب قرار داد و دستوری بر من صادر کرد، به طوری که دیگر در وجودم هیچ چیز از زندگی باقی نمانده است و تنها غم و اندوه در دل من جاری است مانند خونِ دلی که از گلِ سرخ می‌چکد.
هوش مصنوعی: من با تمام وجودم طغیانی هستم و بدون هیچ‌گونه نگرانی زندگی می‌کنم. در درونم مانند یک شکار خوشبخت هستم، اما در ظاهر به دنبال فرار از چنین وضعیتی هستم.
هوش مصنوعی: ای غم و اندوه، دور شو و به نوشیدن باده بپرداز، زیرا اگر شیر به غضب بیفتد، مثل اسب سرخ خونین میشود.
هوش مصنوعی: هر لحظه که در حضورت باشم، آماده‌ام تا مثل جرجیس جان بدهم و سر را به نشانه تسلیم به تو بسپارم، حتی اگر تیغ تیز به من زده شود.
هوش مصنوعی: من نسبت به گذشته، عطش بیشتری دارم. برخلاف کسانی که تنها به ظاهر و مادیات می‌نگرند، من به دنبال عمق و حقیقت هستم و در این راه با چالش‌های سختی روبه‌رو می‌شوم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در زندگی دلخور بوده‌ام، از جان خود نیز دست کشیده‌ام. اکنون که قصد رفتن به دنیای دیگر را دارم، وجودم را برای این سفر آماده کن.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی دعوت به نوشیدن شراب و لذت زندگی است. گویا شاعر از محبوبش می‌خواهد به جای اینکه شراب را در جام بریزد، آن را به صورت قوی و غلیظ به او بدهد. او در عین حال با اشاره به وضعیت خود و کمبودهایی که دارد، احساسات و نیازهایش را بیان می‌کند. به عبارت دیگر، این غزل حس و حال شادی و غم را در کنار هم به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که زندگی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
هوش مصنوعی: ای شمس حق و دین، بر من و تبریزیان بتاب، تا گرمای تابستان پرده حجاب را بسوزاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ساقی شب زنده دار وقت صبوح است خیز
باده همرنگ صبح جم شو، در جام ریز
معنی یوسف توئی، از چه زندان در آی
ای مه کنعان حسن در همه مصری عزیز
کیستی ای ذات غیب کت زقدم بوده است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.