جان بر کف خود داری ای مونس جان زوتر
من نیک سبک گشتم آن رطل گران زوتر
از باده بسی ساغر فربه کن هر لاغر
هر چند سبک دستی ای دست از آن زوتر
ای بر در و بام تو از لذت جام تو
جان‌ها به صبوح آیند من از همگان زوتر
سودای تو می‌آرد زان می که نه قی آرد
از سینه به چشم آید از نور عیان زوتر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دوست خود می‌خواهد که تا زمانی که زندگی زنده است، از لذت‌های زندگی و باده‌نوشی بیشتر بهره ببرد. او به زندگی سبک و شاداب خود اشاره میکند و دعوت میکند تا هر کس که دلتنگ است، با نوشیدن باده احساس سبکی و شادابی کند. شاعر از زیبایی و لذت‌های پیرامونش سخن می‌گوید و توصیه میکند از این لذت‌ها بیشتر استفاده کنند و به شادی بپردازند. در نهایت، او به عشق و زیبایی چشم‌نواز اشاره میکند که بر دل‌ها تأثیرگذار است.
هوش مصنوعی: ای همدم جانم، تو جانم را در دست داری. بهتر است که زودتر بیایی، زیرا من به زودی سبک‌بار و آزاد شده‌ام از آن بار سنگین.
هوش مصنوعی: به خاطر چرخه‌ی زندگی و شادی، هر چه بیشتر از شراب بنوش و نشاط ببر. هرچند ممکن است برخی از نوشیدنی‌ها سبک و کم‌مایه باشند، اما بهتر است به سرعت از آنها عبور کنی و به سراغ چیزهای بهتر بروی.
هوش مصنوعی: تو بر در و بام خود با لذت از جامی که در دست داری، جان‌ها را به شوق بیدار می‌کنی و من از همه زودتر به این شوق پاسخ می‌دهم.
هوش مصنوعی: عشق تو باعث می‌شود که از شراب، نیرویی پیدا کنم که نمی‌تواند از سینه‌ام به بیرون بیاید و زودتر از نور، واضح و آشکار می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.