|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس گناه و تأثیر آن بر زندگی خود اشاره می‌کند. او از طبیعت خود که باعث ارتکاب جرم و اشتباهات شده است، فریاد می‌زند و به نفس خود که او را به راه‌های نادرست هدایت کرده، معترض است. او بر این باور است که آنچه از عمرش به خاطر بدکاری‌ها رفته است، دیگر قابل بازگشت نیست و حسرت می‌خورد که اگر زمان به عقب برگردد، آینده‌اش نیز تحت تأثیر این اشتباهات خواهد بود.
هوش مصنوعی: ما از نفس خود، که ما را به گمراهی می‌کشاند و از طبیعتی که گناه و خطا در ما ایجاد می‌کند، فریاد می‌زنیم.
هوش مصنوعی: زمانی که بخشی از عمر ما به خاطر کارهای نادرست و ناپسندین سپری شده است، ای کاش که آن ایام فقط به یاد ما بمانند و چون گذشته‌ها گذر کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.