مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

فریاد ز طبع جرم زاینده ما

وز نفس به بد راه نماینده ما

رفت آنچه ز عمر ما به بدکاری رفت

آه ار گذرد چو رفته آینده ما