گنجور

 
مشتاق اصفهانی

ای روی تو در حدیقه جان گل سرخ

وز عکس تو دیده را بدامان گل سرخ

روی من و تو بهم خزانست و بهار

یا این گل زرد باشد و آن گل سرخ