با ناله نای غلغل می چه خوشست
با غلغل باده نالی نی چه خوشست
کردن مستی بهانه و شکوه زیاد
پس گریه بهای های هیهی چه خوشست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با ناله نای غلغل می چه خوشست
با غلغل باده نالی نی چه خوشست
کردن مستی بهانه و شکوه زیاد
پس گریه بهای های هیهی چه خوشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی احساسات و حالتهای مختلف انسانی را توصیف میکند. شاعر با ناله و غلغل طبیعی صداها و باده، به خوشیهای مستی و همچنین به غم و اندوه اشاره میکند. او میگوید که حتی در گریه نیز زیبایی و دلنشینی وجود دارد و این احساسات، چه شاد و چه غمگین، همگی بخشی از زندگی هستند.
هوش مصنوعی: ناله کردن در حین نواختن نی چه زیباست و همچنین وقتی که با غلغل باده ناله میکنی، حس فوقالعادهای دارد.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره میکند که گاهی آدمها برای فرار از مشکلات و دردها، به مستی و خوشگذرانی روی میآورند و به جای شکو complain گلهگذاری زیاد، بهتر است که در یک حالت شاد و مفرح زندگی کنند. در نهایت، گریه و زاری به جای خوشی و نشاط، چیزی ندارد و انسان باید تلاش کند که لذتهای زندگیاش را بیشتر کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.