مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰

با ناله نای غلغل می چه خوشست

با غلغل باده نالی نی چه خوشست

کردن مستی بهانه و شکوه زیاد

پس گریه بهای های هی‌هی چه خوشست