|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از لذت نوشیدن و زیبایی میکده اشاره دارد. "پیمانه لب پیاله" به معنای نوشیدن و لذت از باده است و "خم کالبد باده" به نقش مهم آن در جذابیت زندگی اشاره میکند. شاعر میگوید که هر بار که به میکده میرود، با گلهای زیبا و سبویی پر از نوشیدنی روبرو میشود و این تجربیات مکرر و خوشایند او را به یادآوری میکند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ظرفی که ما برای نوشیدن استفاده میکنیم، فقط یک ابزار است و خود باده نیز نشانهای از وجود یک بادهفروش است. به عبارت دیگر، به ما میگوید که چیزی که ما مصرف میکنیم، تنها یک نمای ظاهری است و در پس آن، حقیقتی عمیقتر وجود دارد.
هوش مصنوعی: در این میکده، هر بار که ساغر را در دست میگیری، گلی را که در آن بوده، به یاد بسپار. دقت کن که هر کدام از این تجربیات گذشته، بخشی از زندگی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل روی بت عشوهفروشی بوده است
نرگس چشم پیاله نوشی بوده است
خاکی که درین چمن برو میگذریم
پائی و سری چشمی و گوشی بوده است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.