|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و جذابیت زنانه اشاره می‌کند. "گل" نماد زیبایی است که در برابر "عشق" و "عشوه" قرار دارد. "نرگس" هم به عنوان نمادی از چشم‌های زیبا و دلربا معرفی می‌شود. در نهایت، "خاکی که در این چمن میگذریم" به یادآوری انسان و وجود او در کنار زیبایی‌های طبیعی اشاره دارد؛ یعنی ما نیز بخشی از این زیبایی‌ها هستیم که با پا و سر و چشمی به آنها توجه داریم.
هوش مصنوعی: در این شعر، به زیبایی و دلربایی گل اشاره شده که شباهت به یک معشوقه دارد. همچنین، نرگس چشم به عنوان نمادی از زیبایی و لطافت توصیف شده است که همچون پیاله‌ای است که نوشیدنی‌ای دلپذیر را در خود جای داده است. به طور کلی، این بیت به جذابیت و فریبندگی دو عنصر طبیعی و انسانی پرداخته و آنها را به یکدیگر مرتبط می‌کند.
هوش مصنوعی: خاکی که در این باغ رد پا می‌گذاریم، سر و چشمی و گوشتی بوده که در گذر زمان به این نقطه رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پیمانه لب پیاله‌نوشی بوده است
خم کالبد باده‌فروشی بوده است
صدبار درین میکده هر مشت گلی
ساغر بکفی سبو بدوشی بوده است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.